Transfer Horror Story: Επεισόδιο 2

Στο δεύτερο επεισόδιο της σειράς «Transfer Horror Story», θα ασχοληθούμε με παίκτες που είχαν πολύ καλό βιογραφικό, ήρθαν στην Κύπρο και την ΕΝΠ με εξαιρετικές συστάσεις αλλά αποδείχθηκαν… παλτά. Δείτε το πρώτο επεισόδιο ΕΔΩ.

«Transfer Horror Story» επεισόδιο δεύτερο:

Τίτλος επεισοδίου: «Άλλη μας εδείξαν και άλλη μας… κουχου κουχου».

Νίνοσλαβ Μιλέγκοβιτς

Ο αμυντικός που ήταν ένα (και δύο και τρία) κλικ πιο αργός απ’ την ομίχλη. Ο στόπερ που αν ξεκινούσε το εκατοστάρι την Μεγάλη Δευτέρα, οριακά θα προλάβαινε να τερματίσει και να προλάβει τα πυροτεχνήματα της Ανάστασης. Το βιογραφικό του Νίνοσλαβ Μιλέγκοβιτς δεν προμήνυε κάτι τέτοιο, αφού κάθε άλλο παρά κακή καριέρα έχει αφού μεταξύ άλλων μετρά 15 συμμετοχές με την Εθνική Βοσνίας και έχει αγωνιστεί σε Γερμανία, Σλοβακία, Βέλγιο και Ελλάδα. Ένα χρόνο πριν μεταγραφεί στην Ένωση, αγωνίστηκε στον Πανσερραϊκό έχοντας σχετικά καλή σεζόν. Η χρονιά του στο Παραλίμνι ήταν εφιαλτική, με το βάρος και την μη – ταχύτητά του να τον αφήνουν εκτεθειμένο όσες φορές τον χρησιμοποίησε ο Γιανέφσκι. Το θυετικό είναι ότι μαζί του αποκτήθηκαν και οι Μαρκόφσκι – Φασότ και κάλυψαν μια χαρά το δίδυμο στα στόπερ, χωρίς να βασιστεί στον Νίνο η Παραλιμνίτικη ομάδα. Εννοείται ίτι το συμβόλαιό του δεν ανανεώθηκε και ο Βόσνιος αμυντικός μεταπήδησε στην Κίνα και Qingdao Jonoon. Η καριέρα του ολοκληρώθηκε την σεζόν 2012-13 όταν αγωνίστηκε σε Δόξα Δράμας και Πανσερραϊκό.

Σαϊμπού Γιακούμπου

Συμπαθητική φατσούλα, ωραίος τυπάκος, αλλά αυτά δεν είναι κριτήρια για να παίρνει με 120 χιλιάδες τον χρόνο. Αποτέλεσε την μεταγραφή… μπαμ της ΄Ένωσης την σεζόν 2010-11, υπογράφοντας ένα τριετές πλουσιοπάροχο για τα δεδομένα της εποχής συμβόλαιο. Ο Σαϊμπού προερχόταν από δύο εξαιρετικές σεζόν, μία στην Τουρκία με την Kartalspor όταν είχε σκοράρει 14 φορές και μία με τον ΟΦΗ όταν είχε σκοράρει 5 φορές. 19 γκολ σε μια διετία για έναν εξτρέμ, ο οποίος με την ποιότητα και την ταχύτητά του, είχε τις προοπτικές να ηγηθεί της Ένωσης. Εντέλει… άνθρακας ο θησαυρός, αφού την πρώτη του σεζόν αγωνίστηκε μόλις 6 φορές (120 /12 = 20 χιλιάδες ευρώ το παιχνίδι δηλαδή!) αφού ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και την δεύτερη σεζόν όταν ήταν υγιής, φρόντιζε να χάνουν την υγεία τους όσοι ήταν στην κερκίδα. Αποδείχθηκε ένας αθλητής, περισσότερο στίβου παρά ποδοσφαίρου. Τρέξιμο τρέξιμο και τρέξιμο, καμία έννοια της ντρίμπλας, καμία διάθεση για αλλαγή κατεύθυνσης, καμία υποψία επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Η παρουσία του ήταν αποκαρδιωτική και το μόνο που θα έχει να θυμάται ο ίδιος από την θητεία του στην ΕΝΠ, είναι τον τραπεζικό του λογαριασμό που στα δύο χρόνια στο Παραλίμνι, μεγάλωσε κατά 240 χιλιάδες. Άντε και το… σβέρκωμα όταν έκανε καραγκιοζιλίκια στον πάγκο ένα απόγευμα. Ευτυχώς που βρέθηκε τρόπος και αποχώρησε, χωρίς να… τιμήσει το συμβόλαιό του.

Σιμόν Βούκσεβιτς

Ονοματάρα από τις λίγες, ο παίκτης που αποκτήθηκε την φετινή περίοδο και μόνο στο άκουσμα του, ξεσηκώθηκε όλο το Παραλίμνι. Μόλις στα 29 του, παίκτης με 45 συμμετοχές με την Εθνική μαυροβουνίου ενώ πρόλαβε να παίξει και 5 φορές με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας. Παίκτης που είχε να παρουσιάσει φοβερές χρονιές σε Παρτιζάν και Σπόρτινγκ Λισσαβόνας και που την προηγούμενη σεζόν είχε γεμάτη σεζόν με τον Λεβαδειακό. Τα δείγματά του στα φιλικά του Καλοκαιριού, εξαιρετικά. Στα φιλικά με Αστέρα Τρίπολης και ΑΕΚ Λάρνακας, μάγεψε και δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην ποντάρει πάνω του. Τα φιλικά τελείωσαν, τα επίσημα ήρθαν, αλλά ο Σιμόν… ξέχασε να έρθει. Τι αποδείχθηκε; Ότι πιο… γυάλινος πεθαίνεις, ότι  έχει περισσότερες πιθανότητες να αντέξει γυάλινο τζάμι μια… καραβολίδα ενός παιδιού που παίζει μπάλα στην αυλή της γειτονιάς του, παρά να μείνει άθικτος ο Βούκσεβιτς σε τζαρτζάρισμα με αντίπαλο. 26 αγωνιστικές, οι 11 ήταν εκτός λόγω τραυματισμού, οι 7 έπαιξε σαν αλλαγή αφού προερχόταν από τραυματισμό, μόνο 8 φορές ήταν διαθέσιμος και επιλέχθηκε στο αρχικό σχήμα και μόλις 5 φορές αγωνίστηκε σε όλο το 90λεπτο. Πέτυχε όλο κι όλο ένα γκολ, κι αυτό σε κενή εστία μετά το χαμένο πέναλτι του Μπούντιμιρ στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Δόξα. Μηδέν ασίστ και απ’ εκεί και πέρα, το μόνο που πρόσφερε ήταν κάποιες ανούσιες ντρίμπλες μακριά από την περιοχή. Θα υπήρχε ένα μικρό ελαφρυντικό, σχετικά με την θέση που αγωνιζόταν. Στο 4-4-2 που εφάρμοζε αρχικά ο Καραγεωργίου δεν είχε ρόλο ένα κλασικό δεκάρι όπως ο Βούκσεβιτς και περιπλανιόταν άσκοπα στα άκρα. Όμως με τον Γιενέουκτεν που έπαιζε 4-2-3-1, έπαιξε και δεκάρι, αλλά «πού ήσουν πούποτε». Μηδέν εις το πηλίκο.

Ρόκι Πήτερς

Ήταν το μεγάλο μεταγραφικό απόκτημα της πρώτης χρονιάς του Γιανέφσκι στον πάγκο της ομάδας. Ο Βέλγος αμυντικός χαφ, με ύψος κοντά στα δύο μέτρα και που εμφανισιακά έμοιαζε περισσότερο με φόργουορντ σε μπασκετική ομάδα παρά σε κόφτη. Ήρθε στην Κύπρο με πολύ καλό βιογραφικό, με γεμάτες χρονιές στο Βέλγιο ωστόσο αυτό που παρουσίασε με την βυσσινί φανέλα ήταν απελπιστικό. Βαρύς, δεν… έστριβε, είχε καλό κράτημα αλλά πολλές λανθασμένες πάσες, δεν είχε ούτε ταχύτητα. Εκελι που λες εντάξει αλλά με ύψος 1.95 θα κυριαρχεί στις ψηλές μπάλες, τον έβλεπες να μην μπορεί να πηδήξει πάνω από εφημερίδα και έχανε κεφαλιές από αντιπάλους 20-25 πόντους κοντύτερούς του! Εν ολίγοις, έμοιαζε με ένα κινητό… καλόγηρο, με πολλά κρεμασμένα παλτά επάνω του. Το μοναδικό ευτύχημα ήταν ότι αποκτήθηκε με την μορφή δανεισμού και με το τέλος της σεζόν, άρον άρον επισπεύτηκε η αποχώρησή του. Ο συμπαθής Ρόκι μέχρι πέρσι αγωνιζόταν στην πατρίδα του, αλλά φέτος στα 36 του είπε αντίο.

Αλέκος Κακλαμάνος

Δύο φορές… κατηφόρισε στην Κύπρο, τόσες γνώρισε και την πλήρη αμφισβήτηση. Και όχι άδικα με βάση τα όσα (ΔΕΝ) πρόσφερε. Σεζόν 2008-09 και η Ένωση χτίζεται το Καλοκαίρι με στόχο να διακριθεί και να μείνει μακριά από περιπέτειες, γι’ αυτό και ξοδεύει αρκετά λεφτά στην μεταγραφική περίοδο. Ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους, ήταν και ο Κακλαμάνος με τις… καφενειακές κουβέντες της εποχής να κάνουν λόγο για συμβόλαιο κάπου κοντά στις 150 χιλιάδες. Όταν ήρθε στο Παραλίμνι, ήταν λες και έφερε μαζί του τον δίδυμο αδερφό του. Ήταν… διπλός σε όγκο και διάπλαση και με τον τρόπο που αγωνιζόταν η Ένωση (αντεπιθέσεις), έμοιαζε σαν χρυσόψαρο σε γυάλα με πιράνχας. Ολόκληρη την σεζόν σκόραρε όλα κι όλα τρία γκολ, χωρίς να κατάφερε σε κάποιο παιχνίδι να δικαιολογήσει τον… ντόρο που υπήρχε γύρω από το όνομά του. Σε συνδυασμό με την τραγική πορεία της ΕΝΠ, ο Ελλαδίτης άσος ήταν και το εύκολο θύμα που πάντα αναζητεί η κερκίδα, ακούγοντας πολλά. Εντέλει, μετά κόπων και βασάνων η χρονιά ολοκληρώθηκε και ο Κακλαμάνος αποχώρησε. Η καριέρα του δεν ήταν απλώς πλούσια, αλλά πάμπλουτη αφού αγωνίστηκε σε Ολυμπιακό Πειραιώς, Αθηναϊκό,  Πανελευσινιακό, Σαρλερουά, Γάνδη, Σταντάρ Λιέγης, ΑΠΟΕΛ, Εργοτέλη, Κέρκυρα, ΕΝΠ, Ρόδο, Κλεάνθη Παραδεισίου, ο Θρασύβουλο, Περαμαϊκό και Κλεόβουλο στον οποίο αγωνίζεται σήμερα όντας 41 ετών!

ΥΓ. Όταν με το καλό ολοκληρώσει την καριέρα του θα έχει να υπερηφανεύεται για κάτι. Ποιος Ολυμπιακός και ποια Σταντάρ Λιέγης, πόσοι θα μπορούν να κάθονται γύρω απ’ την φωτιά και να λένε ιστορίες στα εγγόνια τους απ’ την εποχή που φορούσαν την ένδοξη φανέλα του Κλεάνθη Παραδεισίου;