ΠΟΤΕ: " Όταν ήμουν στην Ομόνοια, τους ζήλευα λίγο (ΑΠΟΕΛ)"

Ο Μίκαελ Ποτέ μίλησε σε Γαλλική ιστοσελίδα και αναφέρθηκε γιατί επέλεξε το ΑΠΟΕΛ, ποιος ενδιαφέρθηκε για την περίπτωση του αλλά και πως ένιωσε όταν το έμαθε.

Αναλυτικά ΟΛΟΚΛΗΡΗ η συνέντευξη του Αφρικανού φορ

Το 2017, θα επιστρέψετε στην Κύπρο, αλλά στο AΠΟΕΛ. Γιατί επιλέξατε αυτό το κλαμπ;

"Απλά το Champions League. Ήξερα τη χώρα, ήξερα το πρωτάθλημα. Αλλά αυτό που είναι πιο ελκυστικό στο ΑΠΟΕΛ είναι ότι ο σύλλογος μπορεί να παίξει το Champions League. Το ΑΠΟΕΛ είναι ένας μεγάλος σύλλογος σε μια μικρή χώρα. Όταν ήμουν στην Ομόνοια, τους ζήλευα λίγο. Το γεγονός ότι παίζουν μεγάλες ομάδες όπως η Barça».

Είχα τελειώσει τα δύο μου χρόνια στην Τουρκία και υπήρχαν ομάδες από την πρέμιερ κατηγορία που με ήθελαν και μόλις άκουσα ότι το ΑΠΟΕΛ ενδιαφέρεται, δεν σου κρύβω πως δεν δίστασα να πω όχι. Είμαι ένα πρόσωπο που αγαπά τις προκλήσεις. Γι 'αυτό και επέλεξα το ΑΠΟΕΛ και είμαι πολύ ευχαριστημένος σήμερα".

Δεν ήταν δύσκολο να πάεις στον αντίπαλο σύλλογο της Ομόνοιας;

"Ναι, φυσικά. Ηξερα πολύ καλά ότι δεν θα είναι εύκολο στην αρχή όταν θα πάω στον αντίπαλο σύλλογο. Όταν ήμουν στην Ομόνοια, θυμάμαι ότι μου είπαν για τον ΑΠΟΕΛ πως είναι ο μεγάλος αντίπαλος. Εγώ, είμαι ποδοσφαιριστής πρώτο και κύριο, σέβομαι την Ομόνοια, όπως σέβομαι τον ΑΠΟΕΛ. Όταν ήμουν στην Ομόνοια, έδωσα το 100% σε κάθε παιχνίδι. σήμερα, στο ΑΠΟΕΛ, δίνω τον εαυτό μου το 100% σε κάθε παιχνίδι.

Μπορώ να καταλάβω την έχθρα και τις αντιπαλότητες, αλλά είμαι πάνω απ 'όλα ένας αθλητής. Είμαι από τη Λυών και μεγάλωσα εκεί, αναγκαστικά αν μου ζητήσετε να υπογράψω στην  Σεντ Ετιέν, δεν θα το δεχτώ πραγματικά.

Είναι πάντα πιο περίπλοκο να υπογράφεις σ΄ έναν αντίπαλο σύλλογο όταν είσαι στη χώρα σου. Μετά, όταν βρίσκεσαι στο εξωτερικό, είσαι ξένος παίκτης σε μια χώρα, βλέπεις λίγο περισσότερο την οικονομική και αθλητική πλευρά".

Πώς αισθάνεσαι στο ΑΠΟΕΛ;

"Καλά. Αρχικά, ας πούμε ότι ήταν λίγο περίπλοκο γιατί δεν έπαιζα πάρα πολύ. Το επίπεδο ήταν πολύ υψηλό, υπάρχουν παίκτες που χρησιμοποιούνται για να παίζουν σε ευρωπαϊκούς αγώνες. Περίμενα την κατάλληλη στιγμή.

Πρέπει να ξέρετε ότι ήταν ο πρόεδρος του συλλόγου που με ήθελε, ο προπονητής που με είχε δει (Thomas Christiansen) δεν έμεινε στο club. Έτσι, αναπόφευκτα όταν  ένας νέος προπονητής (Mario Been) που έρχεται, δεν σε γνωρίζει, είναι πάντα λίγο περίπλοκο".

Πως σε αντιμετώπισε ο Μάριο Μπέιν;

"Στην πραγματικότητα, δεν με γνώριζε. Στην αρχή είχα τραυματιστεί.  Όταν έφυγε και ο Γιώργος Δώνης ήταν ο νέος προπονητής, επέστρεψα από τραυματισμό και έπαιξα".

Ποια είναι τα σχέδιά σας με το σύλλογο;

"Υπάρχουν πολλά. Πρώτα υπήρξε το Champions League. Είχα την ευκαιρία να σκοράρω δύο γκολ απέναντι στη Ντόρτμουντ, νομίζω ότι δεν μπορεί να μου συμβεί κάτι καλύτερο.

Και τώρα, θέλω να είμαι πρωταθλητής της Κύπρου. Όπως είπα και σε άλλες συνεντεύξεις, έχω ήδη προσωπικούς τίτλους, αλλά ποτέ δεν είχα συλλογικό τίτλο στην καριέρα μου. Να πανηγυρίσω το πρωτάθλημα και Κύπελλο, αυτό θα ήταν υπέροχο".

Πως ήταν να αντιμετωπίζεις μεγάλους παίκτες;

"Νομίζω ότι για κάθε παίκτη σε αυτήν την διοργάνωση, μόλις πατήσει στο γήπεδο είναι συγκεντρωμένος στο 100%. Δεν υπάρχει Ρονάλντο, δεν είναι πια ο Ζιντάν".

Τι είναι να σκοράρεις στο Champions League;

"Ειλικρινά, δεν υπάρχουν λόγια. Ένα γκολ παραμένει ένας γκολ, αλλά όταν σκοράρεις στο Champions League, είναι διαφορετική γεύση. Είναι εξαιρετικό. Το γεγονός ότι μια μέρα θα μπορούσα να παίξω σε αυτήν την διοργάνωση, θα ήταν αδύνατο για μένα να το πιστέψω. Μου αρέσει το Τσάμπιονς Λιγκ, το παρακολουθώ στην τηλεόραση, για μένα ήταν τεράστιο που σκόραρα".

Για τον κόσμο του ΑΠΟΕΛ και την ατμόσφαιρα στα παιχνίδια 

"Ναι, ειλικρινά, οι φίλαθλοι του ΑΠΟΕΛ είναι το κάτι άλλο. Όταν ταξιδεύαμε ήταν μαζί μας. Μου αρέσει επίσης αυτή η θετική πίεση, που πρέπει να δώσω τα πάντα μπροστά στους υποστηρικτές μας. Είναι σαν την Γερμανία. Θυμάμαι ότι στο Ντόρτμουντ κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, παίξαμε μπροστά σε 80.000 υποστηρικτές, είχα την εντύπωση ότι το γήπεδο θα πέσει. Μου αρέσει αυτό".

Τον περασμένο Αύγουστο, στην κλήρωση του Champions League, ο ΑΠΟΕΛ κληρώθηκε με την Ρεάλ Μαδρίτης, την Τότεναμ και την Ντόρτμουντ. Πώς αντιδράσατε με αυτή την κλήρωση;

“Θυμάμαι, ήμουν στο σπίτι, στον καναπέ, παρακολουθώντας την κλήρωση. Βλέποντας την κλήρωση, ήμουν πολύ χαρούμενος. Ήθελα μια γαλλική ομάδα όπως η PSG, αλλά ήμουν ευτυχής που βρέθηκα σε αυτό το γκρουπ. Γνωρίζαμε ότι και αν πέφταμε σε άλλο γκρουπ θα ήταν δύσκολο να περάσουμε. Ειλικρινά ο στόχος του Champions League είναι ο καλύτερος. Όλα είναι τέλεια σε αυτόν τον διαγωνισμό, είτε πρόκειται για προετοιμασία είτε για αγώνες”

Για τα μεγάλα παιχνίδια στο Santiago Bernabeu ή το Wembley;

“ Το Bernabeu είναι εντυπωσιακό. Είναι το γήπεδο που με εντυπωσίασε. Ήμουν στον πάγκο και από εκεί είχε απίστευτη θέα το γήπεδο. Δεν έχω μια λέξη να το περιγράψω. Ακριβώς ότι ήταν τρομερό. Προς το τέλος του αγώνα με την Real Madriad, ο προπονητής έρχεται να με δει και με υποκινεί να ετοιμαστώ για να μπω να παίξω. Εκεί νομίζω ότι πολλά πράγματα πέρασαν από το μυαλό μου”.

Για την προσαρμογή του παιχνιδιού του ΑΠΟΕΛ απέναντι σε τέτοιους παίκτες:

“Νομίζω ότι για κάθε παίκτη σε αυτήν την διοργάνωση  μόλις πατήσει το πόδι του στο γήπεδο θα πρέπει να είναι συγκεντρωμένος 100%. Δεν υπάρχει ο Ρονάλντο, ούτε ο Ζιντάν. Όταν βρίσκεστε στον πάγκο, μπορείτε να καταλάβετε, όταν μπαίνετε στο γήπεδο συγκεντρώνεσαι. Θυμάμαι ότι είχα πλησιάσει τον Ρονάλντο, αλλά δεν κατάλαβα ότι ήταν αυτός. Αυτό σημαίνει ότι όταν μπαίνεις στο παιχνίδι, συγκεντρώνεσαι. Αργότερα καταλαβαίνεις ποιον έχεις μπροστά σου”.

Για το κυπριακό πρωτάθλημα

“Θεωρώ ότι το επίπεδο είναι λίγο υψηλότερο σε σχέση με πριν από τρία χρόνια, όταν ήμουν στην Ομόνοια. Yπάρχουν πολλές ομάδες που παίζουν και αγωνίζονται. Παίζαμε πριν από λίγες μέρες με την Πάφο, ήταν 2-2 μέχρι το 80ο λεπτό, είχαμε πρόβλημα, αλλά τελικά κερδίσαμε το παιχνίδι. Ακόμη και η Πάφος, που μόλις ανέβηκε φέτος στην πρώτη κατηγορία, παίζει καλά. Υπάρχουν πολλοί πρώην παίκτες της Λιγκ 1 που έρχονται εδώ, όπως ο Kevin Bérigaud, ο Mehdi Mostefa . Υπάρχουν μερικοί καλοί παίκτες. Και ιδιαίτερα πολλοί Ισπανοί και Πορτογάλοι που παίζουν στην Κύπρο και έχουν αυτή την κουλτούρα μπάλας. Ειλικρινά, είναι ένα καλό επίπεδο”.

Έξω από το ποδόσφαιρο, πώς είναι η ζωή στην Κύπρο;

“Είναι ωραία. Εκεί, είναι 18 ° C, υπάρχει ήλιος σε σύγκριση με τη Γαλλία που είναι κάτι άλλο (γέλια). Το περιβάλλον διαβίωσης είναι υπέροχο, υπάρχει η παραλία που δεν απέχει πολύ και όλες οι συνθήκες είναι εκεί για να είναι άνετα, είτε με την οικογένεια είτε μόνο.

Πιστεύετε ότι η Κύπρος είναι μια χώρα ποδοσφαίρου;

“Ναι, τους αρέσει το ποδόσφαιρο. Αυτό είναι το νούμερο ένα άθλημα νούμερο ένα εδώ, αλλά δεν είναι όλα τα γήπεδα γεμάτα.  Αρέσει στους Κύπριους η μπάλα”.

Αν έπρεπε να κρατήσετε δύο μαγικές στιγμές στην καριέρα σας, ποιες θα ήταν αυτές;

“Ο πρώτος θα είναι ο στόχος μου στο Champions League φέτος. Και η δεύτερη μαγική στιγμή μου, θα ήταν σε διεθνές επίπεδο, όταν έχω κατακτήσει με την εθνική ομάδα του Μπενίν το Κύπελλο Αφρικής των Εθνών το 2010”.

Πώς βλέπεις την σταδιοδρομία σου;

“Είμαι παθιασμένος, οπότε δεν βλέπω τον εαυτό μου να σταματά. Θα συνεχίσω το ποδόσφαιρο αν το σώμα μου επιτρέπει. Δίνω προσοχή στον τρόπο ζωής μου, με κάνει να νιώθω καλά στην ηλικία μου. Δεν έχω όρια. Ο στόχος μου είναι να παίζω όσο το δυνατόν περισσότερο και να το διασκεδάζω. Για να αποφευχθεί το ψέμα, υπάρχει και η οικονομική πλευρά που μπαίνει στο παιχνίδι, πρέπει να προστατεύσω την οικογένειά μου".

Μπορείτε να μας πείτε για την ακαδημία σας, "Academi Pote Joseph";

“Είναι μια ακαδημία που δημιουργήθηκε το 2012, στο Μπενίν. Στην πραγματικότητα, θυμάμαι ότι όταν έπαιζα το Pro Evolution Soccer, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε μια ομάδα και να βάλουμε παίκτες, νέους παίκτες κ.ο.κ. Θα ήθελα αυτή την ιδέα και θα ήθελα να φτιάξω αυτήν την ομάδα στην πραγματικότητα.. Εδώ υπάρχει έλλειψη υποδομής και μέσων, γι 'αυτό θεωρώ ενδιαφέρον να δημιουργηθεί αυτή η ακαδημία.

Ήθελα να βοηθήσω τους νέους ανθρώπους, δίνοντάς τους την ευκαιρία να παίξουν μπάλα. Σήμερα έχουμε την καλύτερη ακαδημία στη χώρα, έχουμε πολύ καλούς νέους από 12 έως 18 ετών. Μερικοί από τους πρώτους νέους μας, που ήταν 12 τότε, μεγάλωσαν και έπαιξαν σε επαγγελματικές ομάδες στο Μπενίν. Ειλικρινά, είναι καλό και ελπίζω ότι θα διαρκέσει όσο το δυνατόν περισσότερο. Έχουμε παιδιά που είναι ορφανά, είναι σημαντικό να τους δώσουμε την ευκαιρία να κάνουν κάτι με τη ζωή τους.  Έχουμε έναν παίκτη που υπέγραψε στην Τουρκία.

Είναι ένας τρόπος να αποκτήσετε πολύ περισσότερους νέους στον κόσμο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου;

"Ακριβώς. Γι 'αυτό το έκανα. Υπάρχουν ταλέντα στην Ακτή του Ελεφαντοστού, στη Σενεγάλη, αλλά στο Μπενίν κανείς δεν τα γνωρίζει. Όταν πήγα εκεί, είδα ότι υπήρχε πολύ ταλέντο. Υπάρχουν ταλέντα παντού, σε κάθε χώρα, αλλά πρέπει να αφιερώσετε λίγο χρόνο για να τα αποκτήσετε. Αυτό έκανα".