Φταίει κι ο Χατζηπετρής...

Νέα ήττα για τον Απόλλωνα, αυτή τη φορά από την ΑΕΚ, και πλέον όχι μόνο απομακρύνεται το όνειρο της κατάκτησης του τίτλου, αλλά ελλοχεύει ο κίνδυνος να μην αγωνιστεί του χρόνου στην Ευρώπη εάν συνεχίσει τα ανεπιτυχή αποτελέσματα και οι ομάδες που στοχεύουν την έξοδο στο Γιουρόπα Λιγκ εξακολουθούν να συγκεντρώνουν βαθμούς.

Όπως και στον προηγούμενο αγώνα με τον Ερμή, όπου έμειναν στο Χ, οι ποδοσφαιριστές προσπάθησαν να επιστρέψουν στις νίκες και πίεσαν για μεγάλο διάστημα την αντίπαλό τους, ιδιαίτερα στο δεύτερο μέρος.

Η προβληματική αμυντική λειτουργία, όμως, η οποία... πληγώνει τους "κυανόλευκους" από την αρχή της σεζόν, έδωσε το δικαίωμα στην ομάδα της Λάρνακας να προηγηθεί -το γκολ προήλθε από ένα πλάγιο άουτ που έπρεπε να υποδειχθεί υπέρ του Απόλλωνα κι όχι εναντίον-, ενώ οι αποφάσεις της διαιτησίας και κυρίως το ακυρωθέν γκολ του Ούγκο Λόπες, δίχως λόγο και αιτία, έβαλαν... την ταφόπλακα σε ότι καλό προσπαθούσε να αποκομίσει το συγκρότημα του Κάανεν.

Και μετά από ακόμα ένα παιχνίδι του Απόλλωνα, άπαντες προσπαθούν να βρουν τον υπαίτιο της ήττας.

Τη μια είναι οι παίκτες, την άλλη ο προπονητής, μετά η διοίκηση και το γνωμικό "με το σταυρό στο χέρι" κι έρχεται για κερασάκι η διαιτησία.

Και η αλήθεια και η πραγματικότητα είναι μία, έστω κι αν σε πολλούς δεν αρέσει.

Το θηρίο είναι πληγωμένο εδώ και καιρό και το βαράνε αλύπητα και χωρίς κανένα έλεος από όλες τις πλευρές -στην κυπριακή "ήβραν και κάμνουν".

Όπως είπε πολύ εύστοχα κι ο Λουκιανός Κηλαηδόνης και αρκετοί το χρησιμοποιούν όταν υπάρχει μία τέτοια κατάσταση:

Φταίμε κι εμείς,
φταίτε κι εσείς, ναι, φταίνε κι οι άλλοι.
Φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς,
φταίει κι ο Χατζηπετρής.

Και ο νοών νοείτο...