Δεν εντυπωσίασε, ήταν σοβαρή και πήρε το ζητούμενο

Έστω και δύσκολα, έστω και χωρίς να εντυπωσιάσει με την απόδοσή της η Ένωση επικράτησε με 2-0 της Αγίας Νάπας, ξεκινώντας με το δεξί το νέο πρωτάθλημα. Ναι μεν δεν εντυπωσίασαν, ωστόσο οι «βυσσινί» ήταν καλύτεροι σχεδόν σε όλη την διάρκεια του αγώνα, φτάνοντας δίκαια στην επικράτηση.

Οι επιλογές του Καραγεωργίου

Κάτω απ’ τα γκολπόστ ήταν ο Αμπάρης, δεξί μπακ ο Πάρπας, αριστερό μπακ ο Βαλλιάνος και κεντρικό αμυντικό δίδυμο οι Μέγκαχεντ και Μπόζοβιτς. Αμυντικά χαφ ο Μπάουμαν και Φαν Ράνσμπεκ, δεξί χαφ ο Κουμής, αριστερό χαφ ο Φροξυλιάς και επιθετικό δίδυμο οι Μπούντιμιρ και Ντίξον.

4-4-2 και... επίθεση

Ο Νίκος Καραγεωργίου επέλεξε να χρησιμοποιήσει ένα επιθετικογενές 4-4-2, χωρίς κλασικό αμυντικό χαφ και με την παρουσία δύο… οκταριών στον άξονα της μεσαίας γραμμής (Μπάουμαν – Φαν Ράνσμπεκ). Γι’ αυτό και παρά το ότι έπαιζε με έναν παίκτη λιγότερο στο κέντρο, εντούτοις κέρδισε την κατοχή και επέβαλε τον ρυθμό της, σχεδόν σε όλη την διάρκεια του αγώνα.

Προβληματικό ξεκίνημα

Στο πρώτο ημίχρονο η εικόνα της Ένωσης ήταν προβληματική. Οι μεσοεπιθετικοί ήταν στατικοί, δεν υπήρχαν κινήσεις στον κενό χώρο ή στην πλάτη της άμυνας γι’ αυτό και οι «βυσσινί» αναλώθηκαν σε πολλές κοντινές πάσες στην μεσαία γραμμή, περιμένοντας να βρεθούν οι διάδρομοι για να περάσει μία κάθετη πάσα. Ο Μπάουμαν κυκλοφορούσε ωραία και σωστά την μπάλα, όμως περισσότερο με παράλληλο και λιγότερο με κάθετο παιχνίδι ενώ ο μοναδικός που είχε διάθεση να πάρει μπάλα και να τρέξει, φτιάχνοντας προϋποθέσεις ήταν ο Φροξυλιάς.

Στημένο ή μακρινό σουτ

Γενικότερα με βάση την ροή του αγώνα και την αδυναμία της Ένωσης να δημιουργήσει φάσεις, δύο ήταν οι πιθανοί τρόποι να σκοράρει η Παραλιμνίτικη ομάδα. Είτε με κάποιο στημένο είτε με κάποιο μακρινό σουτ. Δευτερόλεπτα πριν το τέλος του ημιχρόνου και ενώ η εικόνα του αγώνα ήταν… κομμένη και ραμμένη για 0-0, μίλησε η κλάση του Βασίλη Βαλλιάνου. Ο Ελλαδίτης ακραίος μπακ της ΕΝΠ, πήρε την πάσα από τον Φαν Ράνσμπεκ και με ένα εξαιρετικό μακρινό σουτ νίκησε τον Κίττο.

Πίεση για δεύτερο

Στην επανάληψη, στο πρώτο εικοσάλεπτο η Ένωση άσκησε πίεση έχοντας ξεκάθαρο στόχο το δεύτερο γκολ που θα… κλείδωνε την νίκη. Οι «βυσσινί» πίεσαν ψηλά, έκλεψαν μπάλες και δεν άφησαν τους φιλοξενούμενους να αναπτυχθούν ορθολογικά από τα μετόπισθεν. Μέχρι και το 65’ έφτιαξαν φάσεις, είχαν και δοκάρι με τον Ντίξον ωστόσο το δεύτερο γκολ δεν ήρθε. Και γι’ αυτό ήρθε το άγχος…

Οπισθοχώρησε...

Στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα, η Ένωση είτε λόγω άγχους, είτε λόγω ένστικτου αυτοσυντήρησης είτε απλά λόγω κούρασης οπισθοχώρησε και έδωσε το δικαίωμα στην Αγία Νάπα να γίνει διεκδικητική. Αν και ουσιαστικά δεν έφτιαξε την μεγάλη φάση, εντούτοις κάθε σέντρα στην περιοχή και προς το κεφάλι του Μγκούνι ήταν επικίνδυνη. Οι αλλαγές δεν βοήθησαν στο να αλλάξει η εικόνα της ομάδας, γι’ αυτό και μέχρι το 89’ το παιχνίδι παρέμενε στο… εύθραυστο 1-0. Σε εκείνο το σημείο, Κουμής και Μπασόφ συνδυάστηκαν γρήγορα και ο τελευταίος έδωσε έτοιμο γκολ στον Ντίξον, για το 2-0.

Οι κινήσεις από τον πάγκο

Η πρώτη αλλαγή ήταν αναγκαστική αφού ο Μπούντιμιρ έμεινε εκτός λόγω τραυματισμού και στην θέση του μπήκε ο Μπασόφ. Απ’ εκεί και πέρα οι άλλες δύο αλλαγές του Νίκου Καραγεωργίου ήταν τακτικής. Στο 71’ σωστά πέρασε στο παιχνίδι ένα κλασικό κόφτη, τον Σβόγιτς αντί του Φαν Ράνσμπεκ, δίνοντας… σκληράδα και τρεξίματα στην μεσαία του γραμμή. Η τρίτη και τελευταία αλλαγή, καθυστέρησε αρκετά να γίνει. Ίσως να ήταν χρησιμότερη νωρίτερα από το 91’, με έναν… φρέσκο μεσοεπιθετικό πχ Γιωρκάτζιη, ο οποίος θα μπορούσε να κάνει την διαφορά στις αντεπιθέσεις που έβρισκε η ΕΝΠ.

Το 4-4-2...

Ο Νίκος Καραγεωργίου χρησιμοποιεί ανελλιπώς το 4-4-2, με τα καλά του και τα κακά του. Έχοντας δύο κεντρικούς χαφ, σχεδόν απέναντι σε οποιοδήποτε αντίπαλο θα μειονεκτεί αριθμητικά. Γι’ αυτό και δεν θα υπάρχουν πολλές φορές που η Ένωση θα έχει κατοχή μπάλας, καλή κυκλοφορία και επιβολή αργού ρυθμού. Πώς… καμουφλάρεται το πιο πάνω; Με γρήγορες επιθέσεις. Οι μακρινές μπαλιές από την άμυνα στην επίθεση είναι προϊόν τακτικής και όχι επεμβάσεις στα τυφλά. Έχοντας συνέχεια δύο επιθετικούς, η κάθε μακρινή πάσα  θα βρίσκεται σε ακτίνα ενός εκ των δύο. Μάλιστα ο συνδυασμός «Μπούντιμιρ στο κεφάλι και Ντίξον στο τρέξιμο στον κενό χώρο», λογικά θα κάνει αρκετές ζημιές.

Κερδίζει στο πρέσινγκ

Παράλληλα, η λογική με τους δύο φορ βοηθά και στο κομμάτι της πίεσης. Όταν υπάρχει ένας φορ, είναι δύσκολο να τρέχει δεξιά και αριστερά πρεσάροντας τους δύο στόπερ όταν ανταλλάσουν πάσες. Απ’ την στιγμή που υπάρχουν δύο, τότε… πέφτουν στους αντίπαλους στόπερ, αναγκάζοντας τους σε μακρινές μπαλιές στα τυφλά. Αυτό βέβαια είναι χρήσιμο σε παιχνίδια με αντιπάλους ομάδες ισοδύναμες ή έστω με κοινούς στόχους, ωστόσο ίσως αποδειχθεί ριψοκίνδυνο σε παιχνίδια με μεγαλύτερες ομάδες. Όπως για παράδειγμα με τον Απόλλωνα, στο παιχνίδι που ακολουθεί…

"Φρόξυ" και ακραία μπακ

Δημήτρης Φροξυλιάς, Στέλιος Πάρπας και Βασίλης Βαλλιάνος ήταν οι κορυφαίοι της Ένωσης. Ο πρώτος ήταν ο μόνος που ξεχώρισε στο πρώτο μέρος, με διάθεση να πάρει μπάλα και να φτιάξει φάσεις ενώ είχε συνεχείς κινήσεις πότε στην γραμμή και πότε στον άξονα. Από το εξαιρετικό αριστερό του πόδι έφυγαν αρκετές σέντρες, με καλύτερη όλων αυτή στην κεφαλιά του Ντίξον στο δοκάρι. Οι άλλοι δύο, οι ακραίοι μπακ της ομάδας ήταν εξαιρετική σε άμυνα και επίθεση. Επειδή οι συνθήκες του αγώνα ήταν τέτοιες, δεν έμεναν στα αμυντικά τους καθήκοντα αλλά ανέβαιναν και ψηλά συμμετέχοντας στις επιθέσεις, σαν ολοκληρωμένα φουλ μπακ. Μάλιστα ο τελευταίος πέτυχε το πρώτο γκολ με ένα φοβερό σουτ, ωστόσο δημιουργός ήταν ο Πάρπας με ωραία ατομική προσπάθεια από δεξιά και πάσα στον Φαν Ράνσμπεκ, πριν αυτός μοιράσει στον σκόρερ.