Το ναυάγιο, οι ευθύνες και η ατάκα του Τιμούρ (Φώτος)

Υπάρχουν οι φυσιολογικές ήττες, υπάρχουν και οι ντροπιαστικές ήττες. Στην δεύτερη κατηγορία ανήκει ο χθεσινός αγώνας της Ένωσης με το ΑΠΟΕΛ, με τους «βυσσινί» να πραγματοποιούν αποκαρδιωτική εμφάνιση και να γνωρίζουν την συντριβή με 5-0 από τους «γαλαζοκίτρινους», μάλιστα μέσα στο «Τάσος Μάρκου». Ούτε ο πιο απαισιόδοξος οπαδός της ΕΝΠ δεν περίμενε τέτοια εμφάνιση και τέτοιο σκορ. Από το… ναυάγιο του Παραλιμνίου διασώθηκε μόνο ένας. Αλλά όπως είπε και ο Τιμούρ πριν λίγες ημέρες, όταν ένας 18χρονος είναι ο κορυφαίος σου παίκτης δεν πας πουθενά…

Οι επιλογές του Καραγεωργίου

Κάτω απ’ τα γκολπόστ ήταν ο Αμπάρης, δεξί μπακ ο Πάρπας, αριστερό μπακ ο Βαλλιάνος και κεντρικό αμυντικό δίδυμο οι Μέγκαχεντ και Μπόζοβιτς. Αμυντικά χαφ οι Μπάουμαν και Σβόγιτς, δεξί χαφ ο Τσιακλής, αριστερό χαφ ο Κουμής και επιθετικό δίδυμο οι Μπούντιμιρ και Ντίξον.

Διαφοροποιήσεις και στις τρεις γραμμές

Σε σχέση με το παιχνίδι κόντρα στην ΑΕΚ, ο Καραγεωργίου προέβη σε τρεις διαφοροποιήσεις στο αρχικό σχήμα. Επέλεξε τον Μπόζοβιτς αντί του Σίλβα, τον Κουμή αντί του Φροξυλιά και τον Ντίξον αντί του Μπασόφ. Η διάταξη, παρέμεινε όπως πάντα η ίδια, 4-4-2…

Θα μποροούσε και 0-8

Όταν ένα παιχνίδι τελειώνει 0-5 και εύκολα θα μπορούσε να τελειώσει με 0-8, τότε λίγα πράγματα μπορείς να πεις για το αγωνιστικό σκέλος. Η Ένωση ξεκίνησε σχετικά καλά, χωρίς να επιτρέψει στο ΑΠΟΕΛ να κυριαρχήσει, πιέζοντας ψηλά. Οι «γαλαζοκίτρινοι» σκόραραν με απ’ ευθείας εκτέλεση φάουλ, πέτυχαν δεύτερο γκολ με μακρινό σουτ και… τέλος. Περνάμε στο… ψητό. Τι έγινε; Πώς ήρθε ένα τόσο βαρύ αποτέλεσμα; Ήταν έκπληξη ή φυσιολογική συνέπεια; Ποιοι ευθύνονται; Τι μπορεί να αλλάξει;

Οι ευθύνες του κόουτς

Ξεκινάμε απ’ τον προπονητή, ο οποίος όντας… καπετάνιος, πρώτος κερδίζει τα εύσχημα, πρώτος δέχεται και την κριτική. Το κυριότερο «φάουλ» του κόουτς, έχει να κάνει με την επιμονή του εδώ και μήνες με ένα και μοναδικό σχηματισμό. Το 4-4-2 έχει συγκεκριμένα προτερήματα και είναι θεμιτό να το θεωρεί ως το καταλληλότερο. Ωστόσο, το να παίζεις με το ίδιο σύστημα, την ίδια τακτική, την ίδια προσέγγιση και σχεδόν τα ίδια πρόσωπα τόσο με την Πάφο όσο και με το ΑΠΟΕΛ, αυτό στερείται λογικής.

Στο Παραλίμνι ΔΕΝ βλέπουν κάθε παιχνίδι ξεχωριστά

Δεν υπάρχει ποδοσφαιρόφιλος που να μην έχει… μπουχτίσει να ακούει παίκτες, προπονητές και παράγοντας να ξεκινούν της δηλώσεις τους με την κλισέ ατάκα «βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά». Στην προκειμένη περίπτωση όμως, η Ένωση ΔΕΝ τα βλέπει όλα ξεχωριστά, τα βλέπει όλα τα ίδια. Είτε είναι Αγία Νάπα και Πάφος εντός, είτε είναι ΑΕΚ εκτός και ΑΠΟΕΛ εντός. Καμία διαφορετική προσέγγιση και αυτό είναι φυσιολογικό όταν είναι η Μπαρτσελόνα, είναι αφύσικό όταν είσαι η Ένωση.

Επικίνδυνα προβλέψιμη

Πέραν τούτου, πλέον η Ένωση έχει γίνει επικίνδυνα προβλέψιμη. Ο κάθε αντίπαλος προπονητής είναι εύκολο να «διαβάσει» ότι δεν ανεβαίνουν τα ακραία μπακ, στον άξονα χρειάζεται να μπλοκαριστεί ο Μπάουμαν και ο εκάστοτε παρτενέρ του δεν απειλεί δημιουργικά και στην επίθεση προσέχει το… σπάσιμο της μπάλας από τον Μπούντιμιρ. 6-7 φιλικά και άλλα τόσα επίσημα παιχνίδια, είναι ισχυρό δείγμα. Για παράδειγμα ο Τιμούρ, ένας καλός προπονητής, είδε το κενό στον άξονα, έβαλε τον πιο γρήγορο και καλύτερο στην κατά μέτωπό επίθεση παίκτη του, τον Βάντερ, σε ελεύθερο ρόλο πίσω από τον φορ. Ο Βραζιλιάνος είχε μπόλικο χώρο και... οργίασε. 

Σήμερα μετά το 2-0, είδαμε να αλλάζει το σχήμα και η Ένωση να παίζει κάτι σαν 4-3-2-1. Ο Μπούντιμιρ ήταν στην κορυφή, δεξί χαφ – εξτρέμ ο Ντίξον, αριστερό χαφ – εξτρέμ ο Φροξυλιάς, αμυντικό χαφ ο Μπάουμαν και δημιουργικά χαφ οι Κουμής και Σβόγιτς. Κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν απέφερε καρπούς επιθετικά, αφού η Ένωση δεν έφτιαξε ΚΑΜΙΑ φάση από εκείνο το σημείο και μετά, αλλά ήταν και ζημιογόνο αφού δέχθηκε άλλα τρία γκολ. Ήταν προφανώς αδούλευτη τέτοια διάταξη και με παίκτες εκτός θέσεων. Ο Ντίξον δεν είναι και δεν πρόκειται να γίνει πλάγιος χαφ. Είναι διαφορετικό να παίζεις 4-3-3 με επιθετική προσέγγιση, να ξεκινάς τις επιθέσεις σου 1-2 μέτρα έξω από την περιοχή και με μια ντρίμπλα να… μπαίνεις περιοχή και διαφορετικό όπως χθες, όταν πρέπει να βρίσκεται πίσω από το κέντρο να μαρκάρει και όταν έχει την μπάλα στα πόδια του να βρίσκεται 40 μέτρα μακριά από την αντίπαλη περιοχή. Ο Σβόγιτς δεν είναι και δεν θα γίνει box to box μέσος, δεν είναι παίκτης που θα δημιουργήσει, θα παίξει το ένα – δύο και θα κινηθεί στην αντίπαλη περιοχή ως κρυφός φορ.

Κεφάλαιο ποδοσφαιριστές - Ατάκα Τιμούρ

Ο Αμπάρης βρέθηκε σε κακή μέρα, στην χειρότερη του από τότε που ήρθε στην Κύπρο. Στο πρώτο γκολ έμεινε θεατής και στο δεύτερο δέχθηκε ένα… φτηνό γκολ, που ουσιαστικά τέλειωσε το παιχνίδι. Τα δύο ακραία μπακ Τσιακλής και Βαλλιάνος έχασαν σχεδόν όλες τις προσωπικές μονομαχίες και εκτέθηκαν από τους αντίπαλους ακραίους. Ο Μπόζοβιτς έκοψε όσες φάσεις μπορούσε, κάνοντας και αυτός λάθη ενώ ο Μέγκαχεντ συνεχίζει σταθερά να είναι απογοητευτικός. Ο Μπάουμαν κάτι έδειξε στο πρώτο τέταρτο αλλά μετά χάθηκε, ο Σβόγιτς ήταν σχετικά καλός αλλά είχε σημαντικά λάθη και ευθύνες στα γκολ, ο Φροξυλιάς είχε μόνο ημιτελείς προσπάθειες και λανθασμένες εμπνεύσεις, ο Μπούντιμιρ πάλεψε ανάμεσα στα θηρία, στο πρώτο μέρος είχε αρκετές θετικές ενέργειες αλλά από ένα σημείο και μετά έμοιαζε ξενερωμένος, ο Ντίξον ιδίως όταν έπαιξε στα άκρα ήταν αόρατος και μοναδικός που διασώθηκε και ήταν μάλιστα και αρκετά καλός, ήταν ο Κουμής. Και όπως είπε ο Τιμούρ την Πέμπτη μετά τον αγώνα της ομάδας του με την Σπάρτα «όταν κορυφαίος σου παίκτης είναι ένας 18χρονος, δεν πας πουθενά». Θα μπορούσε να το πει και χθες ο Καραγεωργίου…

Κόουτς και παίκτες

Ένα άλλο θέμα όπου προκύπτει, είναι η… εμμονή του Ελλαδίτη τεχνικού με κάποιους ποδοσφαιριστές οι οποίοι είτε δεν δείχνουν να είναι ικανοί να φοράνε την φανέλα της ομάδας, είτε απλά βρίσκονται σε περίοδο ντεφορμαρίσματος. Για παράδειγμα ο Μέγκαχεντ, ο οποίος είναι μόνιμη πηγή κινδύνου, αρκετά αργός και όταν έχει την μπάλα στην κατοχή του απομακρύνσεις του είναι λες και σημαδεύει τα σύννεφα. Σε κάθε τέτοια περίπτωση, ο αντίλογος είναι «ναι αλλά ποιον να βάλει»; Ο Έντσον Σίλβα στο λίγο που αγωνίστηκε, μια χαρά στόπερ φάνηκε πάντως. Υπάρχουν και άλλες τέτοιες περιπτώσεις, όμως καλύτερα να το δούμε απ’ την ανάποδη. Ποδοσφαιριστές όπως οι Φαν Ράνσμπεκ και Γιωρκάτζιης πήραν από ελάχιστες έως και μηδαμινές ευκαιρίες ενώ αποδεδειγμένα μπορούν να προσφέρουν λύσεις σε διάφορες θέσεις.

Έκπληξη ή αναμενόμενο;

Ήταν έκπληξη; Έκπληξη είναι η έκταση του σκορ αφού το 0-5 είναι υπερβολικά βαρύ και δύσκολο να προβλεφθεί. Ωστόσο με βάση την εικόνα που είχε η Ένωση στο παιχνίδι με την ΑΕΚ, η λογική του παιχνιδιού δεν πρέπει να εκπλήσσει ιδιαίτερα. Με την ΑΕΚ τι έγινε; Γκολ από το 1’, μέχρι το δεκάλεπτο μία κλασική από την μικρή περιοχή και ένα δοκάρι. Στο ξεκίνημα της επανάληψης ακύρωση ενός κανονικού γκολ, άλλες 1-2 κλασικές ευκαιρίες και δεύτερο γκολ. Μπορεί στο τέλος της ημέρας το παιχνίδι να ολοκληρώθηκε στο 2-1 και να… ωραιοποιήθηκε η κατάσταση, ωστόσο ο καθένας που παρακολούθησε την αναμέτρηση αντιλαμβάνονται ότι η ΑΕΚ μπορούσε άνετα να πετύχει και τρίτο και τέταρτο ακόμα και πέμπτο γκολ. Απλά χθες οι ποδοσφαιριστές του ΑΠΟΕΛ ήταν πιο εύστοχοι…

Σάλπιγγες πολέμου

Υπάρχουν ήττες που είναι ευπρόσδεκτες. Κατεβάζουν τους τόνους, δεν αφήνουν τα μυαλά να… πετούν ανεξέλεγκτα, φανερώνουν αδυναμίες και… χτυπούν καμπανάκι. Με την εικόνα αποσύνθεσης που έδειξε χθες η Ένωση, δεν χτύπησε απλά καμπανάκι αλλά ολόκληρες σάλπιγγες πολέμου. Διότι με ανάλογες εμφανίσεις και στην συνέχεια, θα χρειαστεί «πόλεμος» για να βρεθεί ο τρόπος παραμονής στην κατηγορία.

Τι σημαίνουν οι 7 βαθμοί

Στις έξι πρώτες αγωνιστικές, η Ένωση είχε να αντιμετωπίσει Αγία Νάπα εκτός, Απόλλωνα εντός, Ερμή εκτός, Πάφο εντός, ΑΕΚ εκτός και ΑΠΟΕΛ εντός. Ρεαλιστικά, παιχνίδια που πάση θυσία χρειαζόταν την νίκη ήταν δύο, με Αγία Νάπα και Πάφο, τα οποία και κέρδισε. Απ’ εκεί και πέρα, ότι καλύτερο μπορούσε στα υπόλοιπα τέσσερα θα ήταν… μπόνους. Πήρε μόνο έναν βαθμό με τον Απόλλωνα. Όσο και αν ακούγεται παράδοξο, ο απολογισμός δεν είναι αρνητικός για μια ομάδα που ανέβηκε από την Β’ στην Α’ Κατηγορία, ωστόσο την πορεία της στο πρωτάθλημα θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το… ζευγάρι αγώνων που ακολουθεί, με Άρη και Δόξα εκτός έδρας. Προφανώς και τίποτα δεν θα κρίνει, αλλά θα δώσει μια κατεύθυνση για το αν η Ένωση θα βλέπει προς τα πάνω ή προς τα κάτω.

Μπούντιμιρ, όπως λέμε Σμετάνα και όπως ΔΕΝ λέμε Ζλάταν

Βλέποντας τον Μπούντιμιρ να παίζει μόνος στην κορυφή της επίθεσης από τα μέσα του πρώτου μέρους, το μυαλό στράφηκε στον Όντρει Σμετάνα. Οι περισσότεροι ίσως να τον έχετε ήδη ξεχάσει, αφού πέρασε και δεν… ακούμπησε. Είναι ο σέντερ φορ που επέλεξε ο Σάσα Γιοβάνοβιτς την χρονιά που στο τέλος της βρήκε την ΕΝΠ στην Β’ Κατηγορία. Ο Σμετάνα, ένας σέντερ φορ δύο μέτρα και κοντά στα 100 κιλά, επιλέγηκε για να είναι ο επιθετικός που θα παίζει η Ένωση παιχνίδι αντεπιθέσεων και στα 2-3 παιχνίδια που τον είδαμε να παίζει, προκαλούσε λύοηση το σκηνικό να βλέπεις έναν δίμετρο να κυνηγά μπάλες στα σημαιάκια, που έρχονταν από την άμυνα προς την επίθεση. Κατάλαβε ότι δεν ταίριαζε στην λογική της ομάδας, ζήτησε ο ίδιος να αποχωρήσει  αποτέλεσε σύντομα παρελθόν. Κάτι τέτοιο θύμισε και ο Μπούντιμιρ, με μια ομάδα εκτός τόπου και χρόνου, χωρίς αρχή μέση και τέλος και να καλείται να κυνηγήσει βαθιές μπαλιές στα άκρα, για να τα βάλει με δύο και τρεις αμυντικούς. Συγνώμη αλλά με ύψος πάνω από 1.90 αν μπορούσε να κάνει τα πιο πάνω, θα λεγόταν Ζλάνταν Ιμπραϊμοβιτς και θα αγωνιζόταν στην Παρί. Λέγεται Μάριο Μπούντιμιρ και αγωνίζεται στην Ένωση.

Τι σχέση έχει το ντέρμπι του Μάντσεστερ και το "Τάσος Μάρκου";

Ποια είναι η απίθανη πρόβλεψη της Παναγιώτας;