Η... γοητευτική ΕΝΠ, ο πιστός Ρόνι και το απίστευτο στατιστικό

Μια… γοητευτική Ένωση, αν και ταξίδεψε ελλιπέστατη στο «ΓΣΠ», στάθηκε όρθια απέναντι στην Ομόνοια και με βάση την εικόνα του αγώνα όλοι αναρωτούνται: Με το ισόπαλο 2-2, η ΕΝΠ κέρδισε ένα βαθμό ή έχασε δύο βαθμούς;

Οι επιλογές του Βαν Γιενέουγκτεν

Κάτω απ’ τα γκολπόστ ήταν ο Αμπάρης, δεξί μπακ ο Τσιακλής, αριστερό μπακ ο Βαλλιάνος και κεντρικό αμυντικό δίδυμο οι Σίλβα και Μπόζοβιτς. Αμυντικά χαφ οι Κοσμά και Βαν Ράνσμπεκ, σε πιο ελεύθερο ρόλο ο Φροξυλιάς, έξω δεξιά ο Παπαδόπουλος, έξω αριστερά ο Μπασόφ και στην κορυφή της επίθεσης ο Ντίξον.

Οι διαφοροποιήσεις

Η αμυντική γραμμή παρέμεινε ως είχε και στο παιχνίδι με τον Εθνικό. Η τριπλέτα στην μεσαία γραμμή άλλαξε κατά τα 2/3, με τους Μπάουμαν και Άντιτς να μένουν εκτός και τους Κοσμά και Μπασόφ να παίρνουν τις θέσεις τους. Τέλος στην επίθεση, ο Παπαδόπουλος πήρε την θέση του Βούκσεβιτς. Συνολικά τρεις αλλαγές, όλες αναγκαστικές αφού ο Μπάουμαν ήταν τιμωρημένος και οι Άντιτς – Βούκσεβιτς τραυματίες.

Πάγκος με 2 γκολκίπερ, 2 18αρηδες, 2 τραυματίες και έναν έτοιμοπόλεμο!

Εκτός αποστολή για την Ένωση έμειναν οι Βούκσεβιτς, Μπούντιμιρ, Μπάουμαν, Πιερέττης, Κουμής, Γιωρκάτζιης και Δανιήλ, εκτός ήταν και ο Μέγκαχεντ που είναι εκτός πλάνων ενώ στην αποστολή αν και με προβλήματα τραυματισμών και ανέτοιμοι, ήταν οι Άντιτς και Πάρπας. Συνολικά οκτώ (+2) παίκτες εκτός για διάφορους λόγους. Πέραν της εντεκάδας, ποιοι ήταν στον πάγκο; Οι δύο γκολκίπερ (Κωνσταντίνου – Πέτρου, οι δυο μικροί χωρίς συμμετοχές (Χατζηανδρέας – Μαχάττος), οι δύο τραυματίες ανέτοιμοι (Άντιτς – Πάρπας) και ο μοναδικός 100% έτοιμος, ο Σβόγιτς!

Ποιος θα το πίστευε;

Με τα πιο πάνω δεδομένα, ελάχιστοι ήταν αυτοί που έδιναν τύχη στην Ένωση. Η Ομόνοια ήταν εξ’ αρχής το μεγάλο φαβορί, ομάδα με πιο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, ομάδα που έπαιζε στην έδρα της και μπροστά στο κοινό της. Από την άλλη η Ένωση, ήταν μια ομάδα με μόνο ήττες μακριά από τους «Τάσος Μάρκου», με διψήφιο αριθμό προβλημάτων και με ελλιπέστατο πάγκο. Αν με αυτά τα δεδομένα, έλεγες σε κάποιον ότι η Ένωση θα έφευγε από το  «ΓΣΠ» με την ισοπαλία, θα πόνταρε στο ότι το αποτέλεσμα θα ερχόταν με ένα… ξερό 0-0, παίζοντας φουλ άμυνα με δέκα παίκτες πίσω από την μπάλα. Αν του έλεγες όμως ότι θα είχε κράτημα μπάλας, καλή κυκλοφορία, με την μπάλα κάτω, επιθέσεις από την άμυνα στο κέντρο και από το κέντρο στην επίθεση και ότι στο τέλος με το ισόπαλο 2-2 θα υπήρχε και απογοήτευση, λογικά θα σε περνούσε για τρελό…

Πιστός στο πλάνο του

Πάμε απ’ την αρχή. Παρά τις πολλές απουσίες και τις αντικειμενικές δυσκολίες, ο Ρόνι Βαν Γιενέουγκτεν παρέμεινε πιστός στο πλάνο του. Δεν άλλαξε τρόπο παιχνιδιού και συνέχισε να ζητά από τους ποδοσφαιριστές του αυτά που δουλεύει από την πρώτη ημέρα που βρίσκεται στην Κύπρο: Κάτω η μπάλα, όχι μακρινές – βαθιές μπαλιές όταν οι ποδοσφαιριστές είναι χωρίς πίεση και μετάβαση από γραμμή σε γραμμή με κοντινές πάσες.

Όταν ο Κοσμάς δοκίμασε μακρινή μπαλια...

Το γκολ του Μπόζοβιτς μετά από την εξαιρετική εκτέλεση φάουλ του Φροξυλιά, έδωσε νωρίς προβάδισμα όμως η απάντηση της Ομόνοιας ήταν άμεση. Παρ’ όλα αυτά, δεν επηρεάστηκε ψυχολογικά η Ένωση η οποία πέτυχε και δεύτερο γκολ, κρατώντας το 2-1 μέχρι το τέλος του πρώτου μέρους. Πώς όμως; Το χαρακτηριστικότερο σκηνικό, ήταν σε μια φάση στις αρχές του αγώνα. Η Ένωση έβγαλε άμυνα και ο Κοσμάς πήρε την μπάλα έξω από την περιοχή, έτρεξε για λίγα μέτρα και δοκίμασε μπαλιά 40 μέτρων προς τον Ντίξον. Αμέσως ο Γιενέουγκτεν σηκώθηκε όρθιος και έκανε παρατηρήσεις στον νεαρό χαφ, ζητώντας του να μην επαναληφθεί τέτοια μακρινή πάσα χωρίς πίεση. Και δεν επαναλήφθηκε…

Δεν ήταν όλα εύκολα

Μπορεί το πρώτο μέρος να ολοκληρώθηκε με 2-1 υπέρ της ΕΝΠ, ωστόσο δεν ήταν άνετο ημίχρονο. Η Ομόνοια άσκησε πίεση στα πρώτα λεπτά, μέχρι να συντονιστεί η Ένωση στον άξονα της δημιούργησε 3-4 καλές προϋποθέσεις από κατά μέτωπό επιθέσεις ενώ με τον δραστήριο Χαφέζ από αριστερά, έβγαζε συνεχώς επιθέσεις. Η μπάλα έμεινε κάτω, ακόμα και όταν η Ομόνοια πίεζε και όταν υπήρχαν κλεψίματα, δεν βλέπαμε μια βαθιά μπαλιά από την άμυνα στην επίθεση, αλλα μια προσπάθεια ομαλής μετάβασης, μια ορθολογική αντεπίθεση. Όπως για παράδειγμα στο δεύτερο γκολ, όταν ο Βαν Ράνσμπεκ με μια εξαιρετική κάθετη πάσα από τον άξονα έβγαλε τον Μπασόφ σε θέση τετ α τετ με τον Παναγή, με τον Βούλγαρο να δίνει έτοιμο γκολ στον Ντίξον.

Το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ στατιστικό

Το πρώτο μέρος ολοκληρώθηκε με την Ένωση μπροστά στο σκορ με 2-1, παίζοντας μέσα στο «ΓΣΠ» απέναντι στην Ομόνοια και με τις απουσίες που προαναφέραμε. Η κατοχή μπάλας ήταν στο 57% για την Ομόνοια και στο 43% για την Ένωση. Ο καθένας που θα καλείτο να σχολιάσει την εικόνα του β’ μέρους, θα έλεγε κάτι σαν «η Ομόνοια θα έχει την κατοχή μπάλας, θα πιέζει, θα φτιάχνει φάσεις και η Ένωση θα παίζει μαζική άμυνα, διώχνοντας μακριά την μπάλα». Λογική προσέγγιση, αλλά όχι με τον Ρόνι Βαν Γιενέουγκτεν στον πάγκο. Από το 46’ μέχρι και γύρω στο 70’ όταν και η Primetel έδειξε την κατοχή μπάλας, έγινε κάτι απίστευτο: Η Ένωση όχι μόνο δεν αμύνθηκε μαζικά απομακρύνοντας την μπάλα μακριά, αλλά κράτησε και ελαφρώς περισσότερο μπάλα από την Ομόνοια! Όταν η Primetel έδειξε την κατοχή, αυτή απ’ το 57%-43% μειώθηκε στο 56%-44%! Απόδειξη της διάθεσης που είχαν οι «βυσσινί» στο παιχνίδι τους και που είναι η… σφραγίδα της δουλειάς του νέου τεχνικού. Και να σκεφτεί κανείς ότι στο παιχνίδι με τον Άρη πριν 4-5 αγωνιστικές, υπήρχε στιγμή που η κατοχή ήταν 70%-30% υπέρ του Άρη…

Αν είχε και αλλαγές

Όσο είχαν δυνάμεις οι παίκτες της Ένωσης, η Ομόνοια δεν μπορούσε να φτιάξει φάσεις. Μέχρι και το 70’, οι γηπεδούχοι μετρούσαν μία μόλις φάση στο β’ μέρος, από μία εκτέλεση κόρνερ. Σε εκείνο το σημείο, ο ένας πάγκος έριχνε στο παιχνίδι Μπαντιμπάγκα, Ρουσιά και Μπεμπέ, ενώ ο άλλος πάγκος… έψαχνε ετοιμοπόλεμους παίκτες. Αν η ΕΝΠ είχε ένα νορμάλ πάγκο, οι πιθανότητες για «διπλό» θα ήταν με το μέρος της. Ο Σβόγιτς μπήκε αλλά δεν βοήθησε, ο Άντιτς μπήκε αλλά ήταν εμφανώς ανέτοιμος και ο Πάρπας μπήκε στο φινάλε επειδή έπρεπε κάποιος να μπει!

Είχαμε χρόνια να δούμε κάτι ανάλογο

Ένας Παραλιμνίτης, ο Ονησίφορος Ρουσιάς σκόραρε και διαμόρφωσε το τελικό 2-2. Και να πως είναι το ποδόσφαιρο. Εκεί που η Ένωση πήγαινε στην Λευκωσία και οι συζητήσεις ανάμεσα στους φίλους της ομάδας ήταν για το «πόσα θα φάμε σήμερα», φτάσαμε στο σημείο να υπάρχει πικρία για το ισόπαλο αποτέλεσμα! Δεν είναι μόνο ότι η Ομόνοια ισοφάρισε στο τελευταίο δεκάλεπτο, όσο το ότι η ΕΝΠ έπαιξε ποδόσφαιρο. Ορθολογικό ποδόσφαιρο. Είχαμε χρόνια να δούμε την Ένωση να παίξει στο «ΓΣΠ» με τέτοιο τρόπο. Όχι κλεφτοπόλεμο, όχι «όλοι πίσω και ας σταυροκοπηθούμε», όχι με 1-2 αντεπιθέσεις και 1-2 στημένα. Με κανονικό ποδόσφαιρο, μέσα από ένα συγκεκριμένο και δουλεμένο πλάνο. Ακόμα και στα τελευταία λεπτά, ο Αμπάρης και οι στόπερ δεν δοκίμαζαν μακρινές μπαλιές για να φύγει μακριά η μπάλα, αλλά συνέχιζαν να προσπαθούν να παίξουν το παιχνίδι που έπαιζαν από το πρώτο λεπτό.

Που να είχε και εξτρέμ

Υπάρχει ένας άγραφος νόμος που λέει ότι όταν μια ομάδα αλλάζει προπονητή, παρουσιάζεται καλύτερη στα αμέσως επόμενα παιχνίδια. Βελτιώνεται στην ψυχολογία, οι παίκτες θέλουν να αποδείξουν, αυτοί που έπαιζαν για να συνεχίσουν να παίζουν και αυτοί που δεν έπαιζαν για να κερδίσουν θέση. Αυτό που είδαμε από την Ένωση στα δύο παιχνίδια με Εθνικό και Ομόνοια, δεν έχει καμία σχέση με τον άγραφο νόμο. Δεν ήταν η θέληση και το πάθος που έκαναν την διαφορά, ήταν η αλλαγή φιλοσοφίας που έφερε ένα νέο τρόπο παιχνιδιού, που δείχνει να ευνοεί το ρόστερ. Που να είχε και εξτρέμ δηλαδή…

Κάτι θυμίζει

Η εμφάνιση της Ένωσης μπορεί να θεωρηθεί «γοητευτική». Διότι ήταν και κόντρα στα δεδομένα εκπλήσσοντας ακόμη και αυτούς που είναι γύρω στην ομάδα. Μια Ένωση με τέτοια «γοητεία» είχαμε χρόνια να δούμε. Ίσως απ’ την σεζόν 2010-11, όταν στα μέσα της σεζόν έγινε η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία, ο Τσέντομιρ Γιανέσκι αποχώρησε και ο Νικόδημος Παπαβασιλείου  πήρε την θέση του. Τότε που όταν απελευθέρωσε τον Άλεξ Ντα Σίλβα, η Ένωση ήτα απολαυστική. Κάτι τέτοιο θύμισε χθες  Παραλιμνίτικη ομάδα κι ας μην είχε έναν Άλεξ στο ρόστερ της. Αν είχε, το «διπλό» δεν χανόταν.

Υπομονή στις αναποδιές

Βέβαια θα πρέπει να υπάρχει υπομονή και ετοιμότητα για… αναποδιές. Το ότι καθιερώνεται ένα συγκεκριμένο στυλ με παιχνίδι κατοχής και passing game, δεν σημαίνει από Ένωση έγινε Μπαρτσελόνα, κι ας φόρεσε τις κίτρινες – φωσφοριζέ εμφανίσεις! Η Παραλιμνίτικη ομάδα βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο, προσπαθεί να καθιερώσει κάτι διαφορετικό σε σχέση με τα προηγούμενα πολλά χρόνια και θα πρέπει να στηριχθεί. Όχι στην πρώτη στραβή να υπάρχει ισοπέδωση και νοσταλγία σε παλιές «καλές» εποχές, του λεγόμενου «τσούκου τσούκου ball».

Κένεθ και "Φρόξυ"

Όπως καταλαβαίνει κανείς, μετά από τέτοια εμφάνιση είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις κορυφαίο αφού όλοι έδωσαν το κάτι παραπάνω. Ο Τσιακλής έκανε σίγουρα το καλύτερο φετινό, ίσως το καλύτερο γενικά παιχνίδι του, το ίδιο και ο Βαλλιάνος, ο Μπόζοβιτς αλάνθαστος ξανά, ο Σίλβα είχε 1-2 λαθάκια αλλά και πάρα πολλές κερδισμένες μάχες, ο Κοσμά σίγουρα το καλύτερο παιχνίδι του με την ΕΝΠ, ο Μπασόφ είχε ξανά συμμετοχή σε γκολ, ο Παπαδόπουλος τρεξίματα και διάθεση και ο Ντίξον σκόραρε. Ένα… κλικ πιο μπροστά, οι Βαν Ράνσμπεκ και Φροξυλιάς. Ο πρώτος ήταν παντού, έτρεξε σε όλα τα μήκη και πλάτη του γηπέδου, είχε μυαλωμένες ενέργειες, την εξαιρετική κάθετη στην φάση του 2-1 και φρόντισε να καλύψει το κενό του… κολλητού του, Μπάουμαν. Ο δεύτερος έδειξε επιτέλους αυτά που περιμένουν στην Ένωση. Απολαυστικός με την μπάλα στα πόδια, με πολλές κούρσες, ντρίμπλες και κάθετες πάσες. Ότι χρειάζεται ένα σύγχρονο δεκάρι.