Ο Παν.Συ.Φι για Ευαγόρα...

Ανάρτηση από τους οργανωμένους οπαδούς του Ολυμπιακού με αφορμή την επέτειο της μέρας που ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης πέρασε στην αιωνιότητα...

Ήταν ο τελευταίος αλλά και ο νεαρότερος από τους εννιά που οδηγήθηκαν στο ικρίωμα των Κεντρικών Φυλακών στον αγώνα του 1955-1959.

Γεννημένος στην Τσάδα στις 27 Φεβρουαρίου 1938, γιος του Μιλτιάδη Παλλήκαρου και της Αφροδίτης Παπαδανιήλ, ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης πέρασε στην Αθανασία και στο πάνθεο των ηρώων του Έθνους την 14ην Μαρτίου τις πρώτες πρωινές ώρες.

Σύμφωνα με μαρτυρίες φίλων, δασκάλων και συμμαθητών, ο Ευαγόρας έδειξε ιδιαίτερη έφεση στο διάβασμα και στη λογοτεχνία. Η επίδοση του σε όλα τα μαθήματα όπως μαρτυρούσαν οι βαθμοί, ήταν μέτρια προς καλή, εκτός από το μάθημα των αγγλικών το οποίο τον άφηνε αδιάφορο.

Τον Ιούνιο του 1953, στις εκδηλώσεις τιμών για την στέψη της Βασίλισσας Ελισαβετ, ο 15χρονος τότε Ευαγόρας ανέβηκε στον ιστό στο Ιακώβειο Γυμναστήριο και κατέβασε την αγγλική σημαία μέσα σε επευφημίες των μαθητών του Κτήματος, δίνοντας ουσιαστικά το σύνθημα για την έναρξη άγριων συγκρούσεων με τις αστυνομικές δυνάμεις.

Αυτή ήταν η αιτία για να συλληφθεί για πρώτη φορά.

Το 1954 – 1956 ο Ευαγόρας έφηβος πλέον ζει την ζωή του γράφοντας ποιήματα και στοίχους σε τετράδια και λευκώματα εκφράζοντας πολλές φορές τα αισθήματα του, ωστόσο η μεγαλύτερη του αγάπη όπως αποδείχτηκε ήταν η πατρίδα.

Στις 5 Δεκεμβρίου ο Ευαγόρας αποχαιρετά φίλους, αδελφούς, συμμαθητές και γονείς, με μια επιστολή όπου ανακοίνωνε σε όλους πως θα διαβεί τον μακρύ δρόμο για την αναζήτηση της ελευθερίας.

Μετά από ένα χρόνο ανταρτοπόλεμου στα ηρωικά βουνά της Πάφου, συνελήφθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 1956 κοντά στη Λυσό. Βασανίστηκε από τους αποικιοκράτες και καταδικαστικέ σε θάνατο επειδή συνελήφθηκε μεταφέροντας ένα οπλοπολυβόλο μπρεν, μια απόφαση ντροπή για την Βρετανική δικαιοσύνη και την πανίσχυρη αυτοκρατορία.

Στις 14 Μαρτίου 1957 (ώρα 00:02) ο Ευαγόρας «στην πιο όμορφη μέρα της ζωής του» έφυγε κατανικώντας μιαν Αυτοκρατορία και έναν Στρατάρχη.

"Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί."

Ευαγόρας Παλληκαρίδης - 14 Μαρτίου 1957 ΑΘΑΝΑΤΟΣ