Μια διαφορετική σύγκριση!

Λόγω του αυριανού αγώνα μεταξύ Βελγίου και Κύπρου διαβάζω διάφορα σχόλια και τοποθετήσεις. Η θέση της Εθνικής Βελγίου στο FIFARanking, οι μεγάλοι παίκτες που διαθέτει με πλούσιο ταλέντο, το μικρό μέγεθος της χώρας και πως κατάφερε  να αναπτύξει το ποδόσφαιρο της σε αυτό επίπεδο και πολλά άλλα.

Το Βέλγιο έφτασε εδώ που έφτασε για ένα και μόνο λόγο! Γιατί σχεδιάσαν το μέλλον του ποδοσφαίρου στην χώρα όταν κατανόησαν ότι είχαν ξεκόψει από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές  χώρες. Αυτή είναι η σημασία της στρατηγικής ανάπτυξης και διαχείρισης του ποδοσφαίρου. Αυτή είναι η σημασία του ορθού προγραμματισμού και του σχεδιασμού. Αυτός είναι ο λόγος που οι χώρες που προγραμματίζουν στρατηγικά πετυχαίνουν  και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όπου δεν υπάρχει πλάνο ανάπτυξης δεν υπάρχει μέλλον…..

Το 2001 στο στάδιο Wembleyστο Λονδίνο (νομίζω ήταν ο τελευταίος χρόνος λειτουργίας του πριν την κατεδάφιση του) ο συνάδελφος Βέλγος Καθηγητής ThierryZintzτου Καθολικού Πανεπιστημίου Louvianτου Βελγίουμας παρουσίαζε το πλάνο ανάπτυξης του Βελγικού ποδοσφαίρου. Μας ενημέρωσε για την όλη διαδικασία που χρησιμοποίησαν για την ανάπτυξη του και για το μεγάλο όνειρο που είχαν θέση για το Βελγικό ποδόσφαιρο μετά την εποχή των Σίφο και Γγερέτες… Τα νέα δεδομένα και η νέα πραγματικότητα.

Από τον αποκλεισμό του 2008 για το Παγκόσμιο Κύπελλο, την έλλειψη ονείρου και φιλοσοφίας και την μεγάλη απόφαση για το μεγάλο όνειρο. Όλα αυτά που μας έλεγε ο Βέλγος συνάδελφος ήταν πολύ ενδιαφέροντα, αλλά οι περισσότεροι από τους παρευρισκόμενους τον αμφισβητούσαν καθώς παρουσιάζονταν πολύ ωραία αλλά κανείς δεν μπορούσε να δεί αποτελέσματα πίσω από αυτά.

Ο Ιταλός του είπε με ειρωνικό ύφος “Professor what you did is excellent. I do not want to disappoint you but football is played in the field!!! Ο Βέλγος απλά απάντησε ότι σχεδίασαν, προγραμμάτισαν, έβαλαν στόχους, έθεσαν το όνειρο και ο χρόνος θα δείξει κατά πόσο πετύχαν η όχι. Ο καθρέφτης θα είναι το γήπεδο στο τέλος της ημέρας.

Ένα πλάνο ανάπτυξης που περιλάμβανε τα πάντα και τον ρόλο του καθενός σε αυτό τον σχεδιασμό. Το Βελγικό ποδόσφαιρο και η κατάσταση στην οποία βρίσκονταν τότε, το πλάνο ανάπτυξης και το όνειρο, οι δομές των πρωταθλημάτων σε όλα τα επίπεδα, οι εθνικές ομάδες νέων και η σχολή προπονητών, τα ποδοσφαιρικά σχολεία, το σύστημα ανίχνευσης ταλέντων στο Βέλγιο, το grassroots, η διαχείριση των συλλόγων. Τα πάντα ήταν καταγραμμένα κάτω με ένα απλό και μοναδικό τρόπο. Για κάθε ένα από αυτά, το πλάνο υλοποιήσεις και οι συντελεστές υλοποιήσεις τους. 

Το αν έχουν πετύχει ή όχι οι Βέλγοι είναι ξεκάθαρο, και εδώ είναι η διαφορά μας….

Σε σχέση με αυτό να πάω ένα βήμα πιο κάτω γιατί πιστεύω τόσο έντονα στην σημασία της στρατηγικής στο ποδόσφαιρο και ότι χωρίς πλάνο δεν υπάρχει μέλλον. Παρακολούθησα χθες τοφιλμάκι της UEFA στο οποίο παρουσιάζουν τις εθνικές ομάδες που πολύ πιθανόν να προκριθούν στο επόμενο EURO. Σε αυτές τις ομάδες και η Ισλανδία, ένα νησί με τον μισό πληθυσμό μας αλλά με πλούσια αθλητική παράδοση. Πριν πολλά χρόνια με κάλεσαν στο μακρινό Reikjavicτης Ισλανδίας για να συζητήσουμε το μέλλον του ποδοσφαίρου στο νησί… Να σας πω ότι τότε μας θεωρούσαν (την Κύπρο) ως πρότυπο ανάπτυξης. Έβαλαν στόχους και σχεδίασαν. Μπήκαν προτεραιότητες, η ανάπτυξη κλειστών γηπέδων ποδοσφαίρου για να μπορούν τα παιδία να παίζουνολόχρονα. Μελέτησαν και σχεδίαζαν!! Έκαναν ένα σχεδιασμό ανάπτυξης για τα δικά τους δεδομένα. Έκαναν ένα πλάνο για τα επόμενα χρόνια, πάντα λαμβάνοντας τους περιορισμούς που είχαν (που ήταν πράγματι τόσοι πολλοί). Απλά και προγραμματισμένα. Που είναι σήμερα η Ισλανδία ποδοσφαιρικά; Που είναι στο FIFARanking! Όλοι γνωρίζουμε ότι έχασαν την πρόκριση για το Παγκόσμιο Κύπελλο στα μπαράζ, κέρδισαν την μεγάλη Ολλανδία και έχουν όνειρο μεγάλο! Όταν προγραμματίζεις δικαιούσε να κάνεις και όνειρα.

Γιατί τα λέω όλα αυτά. Για να εντοπίσω όχι μόνο θεωρητικά αλλά και στην πράξη ότι ο πιο σημαντικός παράγοντας επιτυχίας στο ποδόσφαιρο είναι ο στρατηγικός σχεδιασμός και η διαχείριση. Είναι ξεκάθαρο, σε αντίθεση με το τι  πιστεύουν πολλοί ποδοσφαιρικοί παράγοντες, ότι το ποδόσφαιρο σε όλα τα επίπεδα χρειάζεται πλάνο και διαχείριση. Οι σπασμωδικές κινήσεις δεν εξυπηρετούν στην ανάπτυξη γιατί η «μπάλα δεν μπαίνει στο τέρμα τυχαία» όπως είχε αναφέρει παλαιότερα ο Αντιπρόεδρος της Barcelona. 

Εδώ είναι η μεγάλη μας διαφορά με το Βέλγιο και τόσες άλλες χώρες που θα δούμε στο άμεσο μέλλον να αναπτύσσονται ποδοσφαιρικά. Να τονίσω για μια ακόμη φορά ότι χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό δεν υπάρχει μέλλον για το ποδόσφαιρο μας…..

Νίκος Λ. Καρτακούλλης
Αντιπρόεδρος Πανεπιστημιακών Σχέσεων και Κοινωνικής Προσφοράς
Πανεπιστήμιο Λευκωσίας