O... αλήτης αρχηγός!

Ίνδαλμα, πρότυπο, ηγετική φυσιογνωμία, σπουδαία προσωπικότητα είναι μόνο κάποιες από τις λέξεις που μπορούν να χαρακτηρίσουν αυτόν τον μεγάλο ποδοσφαιριστή, τον αλήτη αρχηγό που παραμέρισε χρήμα και δόξα παραμένοντας πιστός στρατιώτης στην ομάδα της καρδιάς του, την Λίβερπουλ. Και ναι αγαπητοί μου υπάρχουν και αυτοί που αγαπούν ή καλύτερα θα έλεγα λατρεύουν το σήμα για το οποίο αγωνίζονται.
Σε εποχές όπου οι άλλοτε ''ήρωες'' και ''μη'' των συλλόγων αλλάζουν στρατόπεδα σαν να αλλάζουν τα πουκάμισα τους, ο ίδιος έφτασε στην καταξίωση δηλώνοντας μάλιστα ότι δεν μπορεί να φύγει από τον σύλλογο μετά από μια τέτοια βραδιά που βίωσε στον τελικό της 25ης Μαίου του 2005 στην Κωνσταντινούπολη. Γεννημένος και μεγαλωμένος ποδοσφαιριστής από τα 9 του χρόνια εντάχθηκε στις ακαδημίες της Λίβερπουλ όπου και μετά από μια σειρά δοκιμαστικών υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο σε ηλικία 17 ετών μη γνωρίζοντας βέβαια το τι έμελλε να ακολουθήσει. Σε ηλικία μόλις 23 ετών φόρεσε το περιβραχιόνιο του αρχηγού σηκώνοντας στις πλάτες του την θρυλική ομάδα των ''reds'' τοποθετώντας παράλληλα τον εαυτό του στο πάνθεον των σύγχρονων ηγετών. Δεν ήταν λίγες οι φορές σύμφωνα με τον ίδιο που σκέφτηκε να μεταπηδήσει για παράδειγμα στην Τσέλσι η οποία του έταζε ''λαγούς και πετραχήλια'' ωστόσο η αγάπη και η λατρεία του για την ομάδα πάντα τον εμπόδιζε. Κατάφερε σαν αρχηγός να σηκώσει την κούπα της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης σε ένα τελικό όνειρο που όσα χρόνια και αν περάσουν σύμφωνα με τον ίδιο θα χρωματίζει τα όνειρα του. Μετά και από αυτό ο ίδιος δήλωσε αντρίκια ότι δεν μπορεί να εγκαταλείψει αυτόν τον σύλλογο.
Σήμερα στα 35 του χρόνια δηλώνει έτοιμος να αφήσει την ''αγάπη'' του για άλλους γαλαξίες. Και φυσικά αυτό θα το κάνει χιλιόμετρα μακριά αφού δεν μπορεί καν να αγωνιστεί σε άλλη χώρα της Ευρώπης. Εάν αυτό δεν είναι απάντηση στο ερώτημα ότι ακόμα υπάρχουν ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται με το χέρι στην καρδιά τότε δεν ξέρω αν υπάρχει απάντηση. Η Λίβερπουλ θα χάσει τον ηγέτη της αλλά και εμείς θα χάσουμε τον αρχηγό που επιδυκνείοντας περισσό θάρρος και θράσος για τα σημερινά δεδομένα απέδειξε το τι εστί ποδόσφαιρο. Δεν είναι άλλοστε τυχαία η αναφορά σε ένα άνθρωπο που ποτέ δεν προκάλεσε, ποτέ δεν βγήκε στις φυλλάδες των περιοδικών και ποτέ δεν προέβηκε σε δηλώσεις δήθεν ανθρωπιστικές με στόχο την συμπάθεια και την διαφήμιση. Αποτέλεσε από μόνος του ιστορία άξια αναφοράς.