Οι Αντώνηδες, η ρεβάνς και ο "μόνος εναντίον όλων"...

Μια εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Μπρούνο Μοράες ήταν αρκετή για την Ένωση να επικρατήσει με 1-0 του ΑΣΙΛ σε εξ’ αναβολής παιχνίδι και να επιστρέψει άμεσα στις νίκες, μετά την ισοπαλία με το ΘΟΪ.

Οι επιλογές του Καϊάφα

Κάτω απ’ τα γκολπόστ ήταν ο Βαλβέρδε, τριάδα στα στόπερ από δεξιά προς αριστερά οι Μούσιης, Ατάντα και Λαΐφης, δεξί μπακ – χαφ ο Μέρτακκας και αριστερό μπακ – χαφ ο Φίλγκεϊτ. Αμυντικά χαφ οι Πράκερ και Κουμής, σε πιο ελεύθερο ρόλο ο Τροϊτέιρο και επιθετικό δίδυμο οι Ιωσηφίδης και Μοράες.

Σε 3-5-2

Αλλαγή διάτασης από τον Κώστα Καϊάφα αφού για πρώτη φορά φέτος επέλεξε να παίξει με τρία στόπερ, αφήνοντας το 4-3-3 και το 4-2-3-1 που συνήθιζε να παρατάσσει, για χάρη του 3-5-2. Γι’ αυτό και είδαμε για πρώτη φορά στην εντεκάδα τον Αντώνη Μούσιη αλλά και τον Ιωσηφίδη να παίζει μαζί με τον Μοράες στην κορυφή της επίθεσης και όχι σαν εξτρέμ.

Η λογική

Λογικά η τεχνική ηγεσία προέβη σε αυτή την κίνηση λόγω της αστάθειας που παρουσιάστηκε ανασταλτικά στα πρώτα παιχνίδια, σε οποία άλλωστε είχε δεχθεί γκολ χωρίς να καταφέρει να κρατήσει το μηδέν σε κανένα. Η συγκεκριμένη τριάδα προκαλούσε… τρόμο σε ύψος και δύναμη, αλλά υστερεί σε ταχύτητα αφού δεν υπήρχε ο πιο βραχύσωμος και ταχύς. Αν ήταν υγιής ο Πιερέττης για παράδειγμα θα ήταν ιδανικός στο συγκεκριμένο σχήμα. Το θετικό με το συγκεκριμένο σχήμα, έχει να κάνει με το ότι ο Ιωσηφίδης είχε την ευκαιρία να παίξει στην φυσική του θέση και όχι να… ταλαιπωρείται στα άκρα.

Για ένα μισάωρο

Όλα αυτά κράτησαν για ένα μισάωρο περίπου, αφού τότε έγινε η πρώτη αλλαγή τακτικής. Έξω ο Λαΐφης μέσα ο Κατσιατής και το 3-5-2 γίνεται 4-2-3-1. Τι οδήγησε στην γρήγορη αλλαγή; Όχι η εμφάνιση του Λαΐφη η οποία δεν ήταν αρνητική, αλλά η ανάγκη για αλλαγή στον σχηματισμό. Ανασταλτικά η Ένωση δεν είχε σοβαρό πρόβλημα. Πέραν από 1-2 σουτ του Μιχαήλ από καλή θέση, δεν κινδύνεψε σοβαρά αλλά είχε πρόβλημα στο δημιουργικό κομμάτι. Και η νίκη δεν θα ερχόταν από την άμυνα, αλλά από την επίθεση.

Έλειπε η δημιουργικότητα

Η τριάδα στο κέντρο είχε καλή παρουσία, ωστόσο έλειπε η δημιουργικότητα από τα άκρα αφού όσες φορές και αν ανέβαιναν οι ακραίοι Μέρτακκας και Φίλγκεϊτ, ήταν μόνοι, χωρίς στηρίγματα. Απ’ την στιγμή της αλλαγής και μετά, η Ένωση ανέβηκε, δημιούργησε φάσεις κυρίως από τα άκρα με Τροϊτέιρο, Ιωσηφίδη και Μοράες, αλλά το γκολ δεν ήρθε μέχρι το τέλος του ημιχρόνου.

Βοήθησε ο Κωνσταντίνου 

Παρόμοιο το σκηνικό στην επανάληψη. Η Ένωση είχε την κατοχή, είχε τις πλαγιοκοπήσεις και την δημιουργία είτε φάσεων είτε προϋποθέσεων. Το ότι ο ΑΣΙΛ δεν πίεσε αρκετά, βοήθησε να ανέβει μέτρα η ομάδα και να κυκλοφορήσει καλύτερα την μπάλα. Σε αυτό βοήθησε και η είσοδος του Κωνσταντίνου που ήταν ιδιαίτερα θετικός.

Αρνήθηκε να το τελειώσει

Το γκολ ήρθε από το κερδισμένο πέναλτι και την εύστοχη εκτέλεση του Μοράες, ωστόσο για ένα ακόμα παιχνίδι η ΕΝΠ… αρνήθηκε να τελειώσει νωρίτερα το παιχνίδι με ένα δεύτερο γκολ, χάνοντας κλασικές ευκαιρίες με Μοράες, Κατσιατή και Κουμή. Για μια ακόμα φορά… έπαιξε με την φωτιά, ωστόσο αυτή την φορά ο Βαλβέρδε στάθηκε στο ύψος του, καθάρισε κάθε φάση και κράτησε για πρώτη φορά το μηδέν παθητικό. Για περισσότερα για τον Γάλλο γκολκίπερ, διαβάστε ΕΔΩ.

Κορυφαίοι οι Αντώνηδες

Κορυφαίοι για την Ένωση, ήταν δύο… ντόπιοι και δύο συνονόματοι. Αντώνης Μούσιης και Αντώνης Κουμής ήταν οι δύο που ξεχώρισαν περισσότερο, με τον πρώτο να είναι αλάνθαστος στο αμυντικό κομμάτι, να έχει σχεδόν μόνο κερδισμένες μονομαχίες τόσο στον αέρα όσο και στο έδαφος και με μοναδικό… ψεγάδι κάποιες λανθασμένες μπαλιές, αλλά και αυτές μακρινές και ακίνδυνες, όχι κοντινές που προκαλούν κινδύνους. Ο δεύτερος, συνέχισε να έχει υψηλές πτήσεις, υπήρχαν στιγμές που πήρε την ομάδα στις πλάτες του και πέραν από την δεδομένη ποιότητα, έδειξε και σημάδια ηγετικής προσωπικότητας. Με τέτοιες εμφανίσεις και γεμάτη χρονιά μακριά από τραυματισμούς και ατυχίες, θα… απογειωθεί.

Βαλβέρδε και Ιωσηφίδης

Πολύ καλός ήταν ο Βαλβέρδε αλλά και ο Ιωσηφίδης, κυρίως όσο αγωνίστηκε σέντερ φορ. Αυτό που χρειάζεται ο μικρός είναι λίγο περισσότερη αυτοπεποίθηση. Υπήρχαν δύο φορές στο πρώτο μέρος που μετά από ωραίες δικές του ενέργειες μπήκε στην περιοχή από αριστερά και πλάγια θέση έχοντας την δυνατότητα παράλληλης πάσας, αλλά φοβήθηκε να χρησιμοποιήσει το αριστερό του, προτιμώντας κοντρόλ και γύρισμα της μπάλας στο δεξί, χάνοντας σημαντικό χρόνο. Μαζί με τα παιχνίδια, θα αποκτήσει και… αέρα.

Πολύ καλή εικόνα ο ΑΣΙΛ

Η εντός έδρας γκέλα, καλύφθηκε με ένα σημαντικό «διπλό». Ο ΑΣΙΛ έδειξε μια αρκετά καλά οργανωμένη ομάδα, ο Βέσκο κάνει πολύ καλή δουλειά και αν είχε την δυνατότητα για μεγαλύτερο βάθος και εναλλακτικές λύσεις, θα ήταν ομάδα που θα διεκδικούσε άνοδο. Ομάδα με ταυτότητα, καλή οργάνωση, αγωνιστική πειθαρχία και συγκεκριμένη αγωνιστική λογική. Ο ΑΣΙΛ μένει στην άκρη και η προσοχή στρέφεται στο επόμενο παιχνίδι το οποίο είναι άμεσα (αύριο), με την ΠΑΕΕΚ επίσης εκτός έδρας.

Μόνος εναντίον όλων...

Ένα παιχνίδι ανταγωνιστικό, με δυνατές αλλά 100% καθαρές μονομαχίες που κρίθηκε στις λεπτομέρειες, με δύο ομάδες που τα έδωσαν όλα και ακόμα στις στιγμές που δεν υπήρχε υψηλή ποιότητα, κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον όλων όσων το παρακολούθησαν, υπήρχε κάποιος που από το πρώτο λεπτό… πάλευε να το χαλάσει. Μόνος εναντίον όλων. Ισχύει ότι άκουσε αρκετά απ’ την κερκίδα ωστόσο δεν υπάρχει καμία δικαιολογία όταν είσαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής Κονσταντίν Μπασόφ. Έμπειρος επαγγελματίας, όχι ανώριμο παιδάκι…

Καμία δικαιολογία...

Καμία δικαιολογία να βρίζεις την κερκίδα, καμία δικαιολογία να δείχνεις το μεσαίο σου δάκτυλο στην κερκίδα των οπαδών της προηγούμενης (για μια διετία) ομάδας σου στην οποία υπήρχαν τόσο γυναίκες όσο και μικρά παιδιά. Δεν ένιωσες την ανάγκη να ευχαριστήσεις την ομάδα που για δύο σεζόν σε είχε σε πρώτη θέση για κάποιο απροσδιόριστο λόγο (44 συμμετοχές), που σε επανέφερε στο προσκήνιο μετά την χρονιά σου σε κάποια PFK Pirin Gotse Delchev. Τουλάχιστον πες ένα ευχαριστώ έστω και τώρα σε αυτή την ομάδα που αν και (λογικά) έχει το βίντεο του αγώνα, δεν μπήκε στην διαδικασία να το δημοσιεύσει. Ξέρεις, ο Αθλητικός Δικαστής είναι κομματάκι ευαίσθητος σε κάτι τέτοια…