ΑΝΟ/Η θυσία του Π.Τουμάζου

Η οπαδική σελίδα της Ανόρθωσης, Pride of Famagusta - Glory Days, γυρίζει τον χρόνο πίσω στο 1958, σαν σήμερα...

"Το μέλος της Ανόρθωσης Θεόφιλος Τουμάζος και η θυσία του γιού του Παναγιώτη Τουμάζου στις 22 Οκτωβρίου 1958.

Ο Θεόφιλος Τουμάζος, με καταγωγή από τους Στύλλους Αμμοχώστου, μεγάλωσε τα παιδιά του με τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη. Έμενε με την οικογένεια του στο Κάτω Βαρώσι. Όπως ο ίδιος διηγείται όταν μετανάστευσε στην Αμερική το 1921 έγινε παλαιστής και με τις επιτυχίες του απέκτησε παγκόσμια φήμη. Μάλιστα το 1926 κατέκτησε το πρωτάθλημα Αμερικής!

Παραμονές της μάχης της 22ας Οκτωβρίου 1958, o 19χρονος καταζητούμενος αντάρτης Παναγιώτης Τουμάζος από την Αμμόχωστο, ο ''Ονήσιλος'' της ΕΟΚΑ, πήρε επιστολή από τον πατέρα του. Ο γερο-Θεόφιλος Τουμάζος έγραφε στο νεαρό του βλαστάρι: «Η συμβουλή μας είναι. Έχε θάρρος, να είσαι ατρόμητος, να είσαι τολμηρός, να είσαι αγαπητός στους φίλους σου και στον κύκλο που βρίσκεσαι. Και τέλος, και το καλύτερο, να μην προδώσεις τα όπλα τα ιερά. Προτίμα το σκληρότερο θάνατο. Αι ευχαί μας να σε δυναμώνουν. Οι συγγενείς, φίλοι και τα μέλη της οικογένειας είναι καλά και σου εύχονται καλή επιτυχία...».

"Τον Οκτώβριο του 1958", αφηγείται ο συναγωνιστής του ήρωα Παναγιώτη Τουμάζου, Αντωνάκης Σολομώντος, "ενεδρεύαμε για δεκατρείς νύκτες στο δρόμο Κακοπετριάς-Καρβουνά, με εντολή του τομεάρχη μας να κτυπήσουμε. Τη δέκατη τρίτη μέρα ο Γιώτης, όπως φωνάζαμε τον Τουμάζο, έκοψε ένα κλαδί αγριελιάς, την έβαλε στην τσέπη και μας είπε : ''Αν πέσω, να το βρούνε οι Άγγλοι και να μάθουν ότι πολεμούμε για την ειρήνη''. Ήμαστε τρεις. Μαζί μας ήταν και ο Ανδρέας Αγγελή. Ήταν η ώρα 7.15΄ το βράδυ, στις 22 Οκτωβρίου 1958, όταν εμφανίστηκαν δυο μεγάλα αυτοκίνητα με στρατιώτες. Επιτεθήκαμε, εγώ με το αυτόματο και ο Γιώτης πάτησε το διακόπτη της νάρκης. Ήμουν δίπλα του. Ο μηχανισμός της νάρκης δεν λειτούργησε και δεν εξερράγη. Ο Γιώτης ανασηκώθηκε να κτυπήσει με χειροβομβίδα. Τότε μια σφαίρα των Άγγλων τον πέτυχε στο κεφάλι.

Δοκίμασα να τον σηκώσω. Οι φλόγες όμως, που προκάλεσαν οι Άγγλοι με τα φλογοβόλα, με ζώσανε από παντού. Δεν μπόρεσα να τον μεταφέρω. Οπισθοχώρησα. Εκείνος έμεινε εκεί με το κλαδί της ελιάς στην τσέπη."

Η κηδεία του ήρωα έγινε στη νέα εκκλησία της Χρυσοσπηλιώτισσας στο Κάτω Βαρώσι.Παρά τα μέτρα των Άγγλων μεγάλος αριθμός των κατοίκων της πόλης βγήκε στους δρόμους για να συνοδεύσει το Παναγιώτη στη τελευταία του κατοικία.Το φέρετρο τυλιγμένο με τη γαλανόλευκη, και την στιγμή της ταφής στενός συγγενής του ήρωα έριξε χώμα από την Ελλάδα , που ο Παναγιώτης έφερε μαζί του από την μαθητική εκδρομή το 1951 και το είχε φυλαγμένο σε κουτάκι στη βιβλιοθήκη του.

Πρακτικά συλλόγου ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ 22/10/1958:

'O Παναγιώτης Θ. Τουμάζος, υιός του από δεκάδων ετών μέλους του Συλλόγου μας κ. Θεόφιλου Τουμάζου, πίπτει μαχόμενος εις τα βουνά του Τροόδους ποτίζων και αυτός δια του αιματός του, το Δένδρον της Ελευθερίας''.

Στις φωτογραφίες ο ήρωας αριστερά με το πηλίκιο του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου, ο πατέρας του με τα μετάλλια όταν ήταν παλαιστής στην Αμερική και ο τάφος του ήρωα στο Βαρώσι.