Μικ ΜαΚάρθι/Η Μαν. Σίτι, η Ιρλανδία, το Παγκόσμιο Κύπελλο και πολλά άλλα...

Μικ ΜαΚάρθι/Η Μαν. Σίτι, η Ιρλανδία, το Παγκόσμιο Κύπελλο και πολλά άλλα...

Προ των πύλών του ΑΠΟΕΛ ο Μικ ΜαΚάρθι. Πριν από λίγα χρόνια η ιστοσελίδα  blessedfootball.blogspot.com έκανε αφιέρωμα για τον Ιρλανδό προπονητή.

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τον ΜαΚάρθι...

Parimatch: Παίξε στην Parimatch με Cashout, Cyberfootball, 100% bonus εγγραφής, Livestreaming και πολλές άλλες προσφορές! 

Ο Ιρλανδός κεντρικός αμυντικός Μικ ΜαΚάρθι (Michael Joseph «Mick» McCarthy), γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου του  1959, στο Μπάρνσλεϊ, λίγο βόρεια του Σέφιλντ στη κεντρική Αγγλία. Γεννημένος από Ιρλανδό πατέρα, έπαιξε για την Δημοκρατία της Ιρλανδίας 57 φορές πετυχαίνοντας 2 γκολ. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Μπάρνσλεϊ το 1977 και αργότερα αγωνίστηκε και για τις Μάντσεστερ Σίτι, Σέλτικ, Λυών στη Γαλλία και τέλος στη Μίλγουολ, πριν την απόσυρσή του το 1992. Οδήγησε προπονητικά τη Μίλγουολ και στη συνέχεια, τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, οδηγώντας την στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 στη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία. Αργότερα ανέλαβε τη Σάντερλαντ, Γουλβς, Ίπσουιτς και ξανά Εθνική Ιρλανδίας. Έχει επίσης εργαστεί ως τηλεοπτική αυθεντία και σχολιαστής, πιο πρόσφατα για το BBC.

Έκανε το ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα, για τον σύλλογο της γενέτειράς του, τη Μπάρνσλεϊ, τότε στη Δ’ Κατηγορία, στις 20 Αυγούστου του 1977 σε μια νίκη 4-0 επί της Ροτσντέιλ. Πέρασε δύο χρόνια στο κατώτερο πρωτάθλημα, πριν ο σύλλογος κερδίσει την άνοδο. Δύο χρόνια αργότερα, η ομάδα και πάλι ανέβηκε στη (παλιά) Β’ Κατηγορία. Ένας δυνατός αμυντικός, ήταν πάντα παρών σε όλες αυτές τις επιτυχίες, αλλά έφυγε τον Δεκέμβριο του 1983 για την Μάντσεστερ Σίτι, επίσης τότε στη Β’ Κατηγορία.

Στο Μέιν Ρόουντ, κέρδισε την άνοδο, στην πρώτη πλήρη σεζόν του και είχε επιτέλους την ευκαιρία να παίξει στο υψηλότερο επίπεδο. Η πρώτη του περίοδος στην κορυφαία κατηγορία ήταν αρκετά σταθερή, καθώς ο σύλλογος έφτασε στη μέση του βαθμολογικού πίνακα, αλλά το καμπανάκι του υποβιβασμού χτύπησε την επόμενη χρονιά. Ο ίδιος δεν τον αντιμετώπισε, καθώς μεταγράφηκε στη Σέλτικ, τον Μάιο του 1987.

Πήρε τους πρώτους τίτλους του στο σύλλογο της Σκωτίας, καθώς κατέκτησε το double στην πρώτη του σεζόν. Την επόμενη περίοδο κέρδισε και πάλι ένα Κύπελλο Σκωτίας, αν και ο σύλλογος τερμάτισε στην 3η  θέση στο πρωτάθλημα.

Έφυγε και πάλι για νέες πολιτείες, καθώς υπέγραψε στη Λυών, τον Ιούλιο του 1989. Ωστόσο, τα πράγματα δεν πήγαν καλά στη Γαλλία και με το αίσθημα του να έχει επιπτώσεις στη διεθνή καριέρα του, επέστρεψε στην Αγγλία με τη μορφή δανείου στην Α’ Κατηγορίας Μίλγουολ, τον Μάρτιο το 1990. Παρά το ότι ο σύλλογος του Λονδίνου αντιμετώπισε το φάσμα του υποβιβασμού κατά τη διάρκεια του δανεισμού του, εντυπωσίασε αρκετά ώστε να κερδίσει τη μεταγραφή του, υπογράφοντας τον Μάιο του 1990 για £ 200,000 στερλίνες. Οι εμφανίσεις του στις επόμενες δύο σεζόν, συχνά περιορίστηκαν  από τραυματισμούς, με αποτέλεσμα ουσιαστικά να αποσυρθεί από την ενεργό δράση το 1992, όταν και ανέλαβε προπονητής της.

Επέλεξε να αγωνιστεί διεθνώς για την Δημοκρατία της Ιρλανδίας, επειδή ο πατέρας του, Charles, ήταν ιρλανδικής καταγωγής. Κάνοντας το διεθνές ντεμπούτο του σε μια λευκή φιλική ισοπαλία με την Πολωνία, στις 23 Μαΐου του 1984, έγινε σύντομα η πρώτη επιλογή και αγωνίστηκε βασικός  και στα τρία παιχνίδια της Ιρλανδίας στο Euro του 1988. Έγινε ο αρχηγός της ομάδας, κάτι που του χάρισε και το παρατσούκλι «Captain Fantastic», που είναι και ο τίτλος της αυτοβιογραφίας του.

Το αποκορύφωμα της διεθνούς του καριέρας, ήταν στη νίκη στα πέναλτι επί της Ρουμανίας, στον δεύτερο γύρο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990. Αυτό οδήγησε σε ένα κρίσιμο αγώνα με την οικοδέσποινα Ιταλία στον προημιτελικό, για πρώτη φορά στην ιστορία  της Ιρλανδίας σε τελική φάση της διοργάνωσης, όπου γνώρισαν την ήττα με 0-1 στα τελευταία λεπτά. Ο Μικ ΜαΚάρθι  ήταν ο παίκτης που υπέπεσε στα περισσότερα φάουλ στο τουρνουά του 1990. Συνολικά, κέρδισε 57 διεθνείς εμφανίσεις, σκοράροντας δύο γκολ, το ένα εναντίον της Γιουγκοσλαβίας τον Απρίλιο του 1988 και το άλλο εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών, τον Μάιο του 1992.

Το 1992 ξεκίνησε για πρώτη φορά ως παίκτης-προπονητής στη Μίλγουολ, διαδεχόμενος τον Μπρους Ρίοχ (Bruce Rioch). Τέσσερα χρόνια αργότερα, μετά την αποχώρηση του Τζάκι Τσάρλτον (Jack Charlton), από τη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού της Ιρλανδίας, τον διαδέχθηκε και παρουσιάστηκε επίσημα στις 5 Φεβρουαρίου του 1996. Μετά την αποτυχία να προκριθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 και το Euro του 2000, κατάφερε τη πρόκριση  για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002. Ωστόσο, η συμμετοχή της ομάδας, επισκιάστηκε από τις διαφορές μεταξύ του ΜαΚάρθι και του Ρόι Κιν (Roy Keane). Ο Κιν αποβλήθηκε της αποστολής, αφού είχε παραπονεθεί για την προετοιμασία και τον εξοπλισμό της ομάδας. Παρά τις καλές επιδόσεις στο τουρνουά, η Ιρλανδία ξεκίνησε μάλλον μέτρια στη διεκδίκηση της πρόκρισης για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004. Υπό την πίεση του κοινού, παραιτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου του 2002. Πέντε μήνες αργότερα, έγινε ο προπονητής της Σάντερλαντ, με τις «Μαύρες Γάτες» να αντιμετωπίζουν το φάσμα του υποβιβασμού, κάτι που δεν κατάφεραν τελικά να αποφύγουν.

Στην σεζόν 2004/05 κατάφερε την άνοδο στην πρώτη κατηγορία και 10 αγωνιστικές πριν το τέλος της σεζόν η ομάδα βρισκόταν ήδη 16 βαθμούς πίσω από τη γραμμή σωτηρίας. Αντικαταστάθηκε από τον Ρόι Κιν! Στις 21 Ιουλίου του 2006, ήταν ο διάδοχος του Γκλεν Χοντλ (Glenn Hoddle) στη Γουλβς. Μετά από δύο αποτυχημένες προσπάθειες, κατάφερε στην τρίτη σεζόν του την άνοδο στην Premier League. Υπό τη καθοδήγησή του, ο σύλλογος παρέμεινε τα επόμενα χρόνια στην Premier League και πάντα κατάφερνε να αποφεύγει τον υποβιβασμό. Μετά από μια σειρά κακών αποτελεσμάτων και ολίσθηση στη ζώνη του υποβιβασμού της Premier League της περιόδου 2011/12 οι δρόμοι του με τους «Λύκους» χώρισαν στις 13 Φεβρουαρίου του 2012, μετά από μια βαριά ήττα 1-5 από την τοπική αντίπαλο Γουέστ Μπρομ. Από την 1η Νοεμβρίου του 2012 μέχρι τις 10 Απριλίου 2018 ήταν στην Ίπσουιτς. Από τις 25 Νοεμβρίου 2018 μέχρι τις 4 Απριλίου στην Εθνική Ιρλανδίας.

PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Επαγγελματική καριέρα

1977–1983: Barnsley Football Club, 272 (7)
1983–1987: Manchester City Football Club, 140 (2)
1987–1989: The Celtic Football Club, 48 (8)
1989/90: Olympique Lyonnais, 10 (1)
1990: (δανεικός) → Millwall Football Club, 6 (0)
1990–1992: Millwall Football Club, 29 (2)

Σύνολο καριέρας: 505 (20)
Διεθνείς
1984–1992: Δημοκρατία της Ιρλανδίας, 57 (2)

Προπονητική καριέρα
1992–1996: Millwall
1996–2002: Δημοκρατία της Ιρλανδίας
2003–2006: Sunderland
2006–2012: Wolverhampton Wanderers
2012–2018: Ipswich Town

*2018–2020: Δημοκρατία της Ιρλανδίας

Τίτλοι
Ως ποδοσφαιριστής
Με τη Celtic

Πρωτάθλημα Σκωτίας: 1987/88
Κύπελλο Σκωτίας: 2 (1988, 1989)

Ως προπονητής
Με τη Sunderland
Football League Championship: 2004/05

Με τη Wolverhampton Wanderers
Football League Championship: 2008/09

Προσωπικές Διακρίσεις

Αθλητική Προσωπικότητα της Χρονιάς από την Ιρλανδική Τηλεόραση: 2001