Θύρα Ένα για Σολωμό - Ισαάκ

Δεν ξεχνούν τους ήρωες μας ο Παν.Συ.Φι Απόλλωνας...

Η 14η Αυγούστου είναι μια μέρα χαραγμένη στη μνήμη των Ελλήνων της Κύπρου, αφού όπως προκύπτει, μέρα σαν αυτήν τούτος ο τόπος είναι καταδικασμένος να ποτίζει τα χώματά του με αίμα Ελληνικό.

Από τη μια σηματοδοτεί την αποφράδα εκείνη μέρα της 14ης Αυγούστου 1974 όπου τέθηκε σε εφαρμογή η δεύτερη φάση της εισβολής μέσα από το σχέδιο «Αττίλας ΙΙ».

Ενώ από την άλλη η 14η Αυγούστου 1996 μας θυμίζει την ηρωική θυσία του Σολωμού Σολωμού που δεν άντεχε να βλέπει άλλο το κουρελόπανο του κατακτητή πάνω στον ιστό. Είχαν περάσει μόλις τρεις μέρες από όταν ο Τάσος δολοφονήθηκε. Οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσουν στεφάνια και λουλούδια ως φόρο τιμής στο χαμένο συναγωνιστή μας.

Το κλίμα ήταν βαρύ, ο πόνος ήταν βαρύτερος για τον Σολωμό. Πήρε την απόφαση και βγήκε μπροστά. Με αστραπιαίες κινήσεις και εκείνο το τσιγάρο να κρέμεται στα χείλη ξεκίνησε να ανεβαίνει τον ιστό. Που να το φανταζόταν πως έπαιρνε ίσως την ανηφοριά του Ευαγόρα. Τότε ήταν που ακούστηκε η σφαίρα και ο Σολωμός πήρε τη θέση του στο Πάνθεον των ηρώων του γένους μας.

Ο ελάχιστος φόρος τιμής απέναντι στα πρόσωπα που χάραξαν την ιστορία μας είναι να μαθαίνουμε από τους αγώνες τους και να τους συνεχίζουμε με στόχο πάντα την ευημερία της πατρίδας και του έθνους μας.

ΣΟΛΩΜΟΣ ΣΟΛΩΜΟΥ ΑΘΑΝΑΤΟΣ

ΙΣΑΑΚ ΣΟΛΩΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΧΝΩ ΠΟΤΕ

ΤΟΥΡΚΟΣ ΚΑΛΟΣ ΜΟΝΟ ΝΕΚΡΟΣ