Ψηλός ή κοντός; Γρήγορος ή αργός; Άλλη είναι η ουσία...

Πολλές φορές γίνονται συζητήσεις για την επιλογή φορ από κάποιον προπονητή. Αν έκανε καλά που επέλεξε ψηλό, βαρύ και αργό ή αν έπρεπε να επιλέξει ελαφρύ, κοντό και ευκίνητο. Και το αντίστροφο φυσικά…

Οι καλοί προπονητές, είναι αυτοί που… δεν αφήνουν τέτοια περιθώρια συζήτησης αφού φροντίζουν, ότι επιθετικό κι αν επιλέξουν, να παίζουν βασιζόμενοι με τα χαρακτηριστικά του!

Στην προκειμένη περίπτωση, έχουμε τον Χένινγκ Μπεργκ ο οποίος επιλέγει για την κορυφή της επίθεσης της ομάδας του τον Ζάιρο, έναν παίκτη που στο μεγαλύτερο μέρος της καριέρας του έπαιζε ως εξτρέμ ή ως δεύτερος κυνηγός.

Μπορεί αρχικά να έμοιαζε ανορθόδοξο, ωστόσο ο κόουτς της Πάφου φρόντισε η ομάδα του να… παίζει πάνω στα χαρακτηριστικά του Βραζιλιάνου! Πλαγιοκοπήσεις και σέντρες με την μπάλα στον αέρα από τα ακραία μπακ θα ήταν ανούσιες, γι’ αυτό και δεν βρίσκονται στο αρχικό playbook. 

Ο Ζάιρο είναι απ’ τους γρηγορότερους παίκτες του πρωταθλήματός μας και βάζοντας τον να παίζει στην κορυφή της επίθεσης, η Πάφος ψάχνει σε κάθε επίθεσή της το παιχνίδι στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας. Κι όταν η κάθετη βγει σωστά και περάσει απ’ τον αμυντικό (όπως στην φάση του γκολ κόντρα στον Απόλλωνα με τον Βαλακάρι), ο Ζάιρο θα έχει πάρα πολλές πιθανότητες να φτάσει σε θέση βολής!

Σταύρος Παπαδημητρίου