Φαλκάο: Πόσο πιο «killer», πόσο πιο «Tigre»!

Τι κι αν ο μέγας «φονιάς» της Ατλέτικο γέρασε, τι κι αν έβγαλε τη στέκα και παίζει πια με το «3» στην πλάτη; Ο Ραδαμέλ Φαλκάο, επέστρεψε στη (La) Liga που ανήκει και σημάδεψε όσο λίγοι, φωτίζοντας ξανά τον μύθο του «Tigre» στη λιγότερο λαμπερή μεριά της Μαδρίτης.

Στην αργεντίνικη τηλεόραση της δεκαετίας του 2000, οι διαφημίσεις είχαν συχνά πρωταγωνίστρια μια συμπαθή τίγρη, αναγάγοντάς την σε διάσημη φιγούρα. Ήταν η λεγόμενη «Tigre de Esso», μασκότ της ομώνυμης πετρελαϊκής εταιρείας Exxon Mobil (Esso, από τα αρχικά S και O της πρώην μητρικής, Standard Oil), της οποίας το όνομα τιτλοφορούσε το βραβείο του MVP που δινόταν στην κυριακάτικη αθλητική εκπομπή για κάθε ματς της πρώτης κατηγορίας. Αυτή ήταν και η έμπνευση στον Γκονσάλο Λουντουένια, τότε παίκτη της δεύτερης ομάδας της Ρίβερ Πλέιτ, να κολλήσει το παρατσούκλι «Tigre» σε έναν Κολομβιανό συμπαίκτη του που είχε μόλις σκοράρει δύο γκολ κόντρα στην Ουρακάν, στην 7η κατηγορία. Το όνομά του ήταν Ραδαμέλ Φαλκάο και δύο δεκαετίες αργότερα, αυτό το παρατσούκλι γέννησε εικόνες που δύσκολα θα φαντάζονταν οι οπαδοί της Ράγιο Βαγιεκάνο, στα στέκια τους στην «εκρηκτική» γειτονιά της Puente de Vallecas και τα μπαρ της οδού Payaso Fofó.

Εδώ και τέσσερις εβδομάδες, τα τοπικά μαγαζιά διακοσμούνται με σημαίες της Κολομβίας, με κουκλάκια-Τίγρεις, προϊόν της φρενίτιδας που προκάλεσε ο ερχομός του Φαλκάο στην εργατική γωνιά της Μαδρίτης. Οκτώ χρόνια μετά το τέλος του «εκκωφαντικού» περάσματός του από τα ισπανικά γήπεδα για λογαριασμό της Ατλέτικο, ο ταπεινός «killer» που τη διετία 2011-2013 έκανε τους οπαδούς των Κολτσονέρος και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου να παραμιλούν με τα καμώματα και την αδιανόητη ποιότητα του στο χορτάρι, επέστρεψε 15 λεπτά μακριά από το κατεδαφισμένο, πια, «Βιθέντε Καλντερόν», στο «Campo de Vallecas» και γίνεται ξανά λόγος για να παρακολουθήσει κανείς La Liga.

Το μακρύ μαλλί και η στέκα έδωσαν θέση στη φράντζα. Το κλασικό «9» στο παράδοξο «3», ελάχιστος φόρος τιμής στον πατέρα του που έφυγε από τη ζωή το 2019, τον Ραδαμέλ Γκαρθία, ο οποίος του εμφύσησε την αγάπη του για το ποδόσφαιρο σε πρώτο χρόνο. Μα το ένστικτο του «Tigre» παραμένει ανόθευτο. Κι αποδεικνύεται πως πηγάζει από την Ιβηρική και τον τροφοδοτεί στα 35 του, σε ένα «μαγικό» ξεκίνημα με τη Ράγιο με τρία γκολ σε τρία ματς, ή καλύτερα με τρία γκολ σε έξι τελικές. Μεταφράζοντας το συναίσθημα της έκπληξης και του θαυμασμού που ένιωσαν οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι στην είδηση της πιο απρόσμενης μεταγραφής στο παρά... ένα της θερινής περιόδου.

Ελεύθερη «βόμβα» και λάμψη στους σοσιαλιστές της Μαδρίτης
Όλα άρχισαν από μία επαφή του πρώην συμπαίκτη του στην Ατλέτικο και νυν παίκτη της Ράγιο, Μάριο Σουάρες, με τον πρόεδρο του κλαμπ Ραούλ Μαρτίν Πρέσα. Ο Σουάρες επικοινώνησε στη διοίκηση ότι ο Φαλκάο ήταν διαθέσιμος, αποφασισμένος να γυρίσει στην Ισπανία και προσεχώς ελεύθερος. Όπως αποδείχθηκε, τερμάτισε κοινή συναινέσει το συμβόλαιό του με τη Γαλατασαράι, μετά από μια σεζόν με πολλά προβλήματα τραυματισμών. Και η Ράγιο χρειαζόταν στράικερ. Και πέτυχε λαχείο. Ανακοίνωσε τον παίκτη των δύο σερί Europa League, των πάνω από 85 εκατ. ευρώ σε μεταγραφές, τον πρώτο σκόρερ στην ιστορία της εθνικής Κολομβίας, χωρίς να πληρώσει το παραμικρό σε άλλον σύλλογο.

Οι ξεχωριστοί κι απαιτητικοί οπαδοί της Ράγιο δεν είχαν το παραμικρό πρόβλημα να τον υποδεχθούν στις τάξεις τους. Τουναντίον, «τρελάθηκαν» στον ερχομό του και πλέον, πίνουν νερό στο όνομά του. Και πώς να κάνουν αλλιώς, όταν ο γεννημένος στη Σάντα Μάρτα της φορ έχει βαλθεί να αφήσει εποχή και να τους κάνει ονειρεύονται όχι απλά παραμονή, αλλά... Ευρώπη.

Σαν να μην έφυγε ποτέ
Αν κανείς έχει λησμονήσει πόσο καλός ήταν ο Ραδαμέλ Φαλκάο στο πρώτο του πέρασμα από τη La Liga, τα highlights ανοίγουν τα μάτια και ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή. Στην απαρχή της Ατλέτικο του Τσόλο Σιμεόνε, στο peak της κόντρας των Κριστιάνο-Μέσι και του Clasico, ανάμεσα στην οποία ο Φαλκάο είχε δημιουργήσει έναν τρίτο πόλο ενδιαφέροντος και απόλαυσης. Κι αν πάλι δυσκολεύεται κάποιος να αντιληφθεί ολόκληρο το κάδρο της παρουσίας του, οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: 70 γκολ σε 91 ματς, γκολ κάθε είδους και δυσκολίας. 24 στην πρώτη του σεζόν πρωταθλήματος, 28 στη δεύτερη, ικανός να βρίσκει δίχτυα σε κάθε επαφή του και διψασμένος να κυνηγά λυσσαλέα το γκολ. Ο διαιτητής Ιτουράλδε Γκονθάλεθ θυμάται ότι στο δεύτερο του παιχνίδι στη La Liga, ο Φαλκάο τού ζητούσε έντονα να του κατακυρώσει ένα γκολ που σημειώθηκε μετά από κόντρα σε δικό του σουτ, λέγοντας πως «Έχω έρθει εδώ για να βγω πρώτος σκόρερ».

Αυτό το προφίλ του Φαλκάο ζωντάνεψε φέτος, στις πρώτες αγωνιστικές της La Liga, έστω και σε μια μικρογραφία του. Στο ντεμπούτο του, μπήκε στο ματς στο 71' και σκόραρε στο 81'΄. Κόντρα στην Αθλέτικ Μπιλμπάο, μπήκε στο ματς στο 76΄και στο 90+6' πέτυχε «buzzer-beater» με μία επαφή. Απέναντι στην Κάντιθ, έπαιξε για πρώτη φορά βασικός και στο 44' έκανε το 3/3. Συνολικά τρία γκολ, σε έξι τελικές προσπάθειες, μέσα σε λιγότερο από 100 αγωνιστικά λεπτά. Κα κάπως έτσι, η μικρότερη ομάδα της κατηγορίας, αυτή με το χαμηλότερο μπάτζετ, η νεοφώτιστη που ανέβηκε προς έκπληξη όλων μέσω των play-offs την περασμένη σεζόν, στρογγυλοκάθεται στην 5η θέση μετά από επτά «στροφές» με τη 2η καλύτερη επίθεση πίσω από τη Ρεάλ, πραγματοποιώντας το καλύτερο ξεκίνημά της στην Primera μετά από 21 χρόνια.

«Με τον Φαλκάο είναι πολύ εύκολο, απλά πρέπει να βάλεις τη μπάλα στην περιοχή για να τη σπρώξει στα δίχτυα», παραδέχεται ο συμπαίκτης του Μπαλιού και συμφωνεί ο προπονητής του, Αντονί Ιραόλα, δείγμα του διαμετρήματος που έχει καταφέρει να προσθέσει στη Ράγιο ο Φαλκάο μέσα σε τέσσερις εβδομάδες και τρία επίσημα παιχνίδια.

Στο «κυνήγι» του Ούγκο Σάντσες και του Μουντιάλ
Η κατηφόρα την περασμένη οκταετία, διαρκής. Από το αμφιλεγόμενο «αντίο» στους Ροχιμπλάνκος για τη νεοφώτιστη Μονακό του Ριμπολόβλεφ και τη ρήξη χιαστού πριν από το Μουντιάλ, στις διάσημες αποτυχίες με Γιουνάιτεντ και Τσέλσι κι από την εξιλέωση στους Μονεγάσκους μέχρι τον κορεσμό στη Γαλατάσαραϊ, η καριέρα του Φαλκάο έφτασε σε τέλμα. Στα 35 του, ο Κολομβιανός «γέρασε», δεν μπορούσε να μείνει άλλο στην Τουρκία, ήταν πιο επιρρεπής από ποτέ σε τραυματισμούς. Ακόμη, όμως, κρατάει ζωντανό το προσωπικό του κίνητρο.

Ο στόχος του «Tigre» είναι να παίξει σε ένα ακόμα Παγκόσμιο Κύπελλο. Η πυξίδα δείχνει Κατάρ, η επιλογή της Ράγιο τον διατηρεί στο κορυφαίο επίπεδο, σε ένα από τα Top-5 πρωταθλήματα όπου η προσοχή και η δυσκολία αυξάνονται ξανά. Κι όπως έχει αρχίσει αυτή η πιο γλυκιά περιπέτεια, ξαφνικά ξεπροβάλλει ένας ενδιάμεσος, ιστορικός στόχος. Να γίνει και τυπικά η κορυφαία μεταγραφή 35χρονου στην ιστορία της Ράγιο, το μεγαλύτερο όνομα που απέδειξε τις περγαμηνές του στο χορτάρι του «Βαγιέκας». Ο Ούγκο Σάντσες το είχε κάνει πρώτος 28 χρόνια πριν, ολοκληρώνοντας τη σεζόν με 16 γκολ σε 23 ματς πρωταθλήματος. Είτε το πλησιάσει, πιάνοντας διψήφιο αριθμό, είτε μείνει σε μια ονειρική εκκίνηση, ο Φαλκάο, όμως, έχει ήδη σημαδέψει μία ακόμη πτυχή της Μαδρίτης και μαζί με τη Ράγιο υπογράφει το δικό του comeback στη στρατόσφαιρα του ισπανικού ποδοσφαίρου.