«Πιστεύω με όλη μου την καρδιά ότι μπορώ να φτάσω στο Νο.1»

Η Μαρία Σάκκαρη ετοιμάζεται για την πρεμιέρα της στο φετινό Wimbledon και το SDNA είχε την ευκαιρία να τη συναντήσει στο Λονδίνο και να... λύσει πολλές απορίες. 

Παρά τη δύσκολη φάση που περνάει λόγω της απώλειας του παππού της, η 26χρονη τενίστρια απάντησε με ειλικρίνεια στις ερωτήσεις μας, ακόμα και σε αυτές που άλλοι θα ήθελαν να... αποφύγουν.

Εξήγησε τι συνέβη και «έπεσε» μετά την άνοδό της στο Νο.3 της παγκόσμιας κατάταξης, παραδέχτηκε ότι υπάρχουν στιγμές που σκέφτεται την αδυναμία της να κατακτήσει τίτλους, αλλά την ίδια στιγμή είναι αισιόδοξη ότι θα γίνει κάποια στιγμή η υπέρβαση.

Δουλεύει, μάλιστα, στο κομμάτι της ψυχολογίας, ακριβώς για να φτάσει σε αυτό το σημείο.

Το βλέμμα της, φυσικά, είναι στο Wimbledon (κάνει αύριο πρεμιέρα στη διοργάνωση) και, έχοντας παίξει φέτος αρκετούς αγώνες στο γρασίδι, δηλώνει έτοιμη για... κάτι καλό στο περίφημο βρετανικό σλαμ.

- Φέτος έκανες μεγαλύτερη προετοιμασία στο χορτάρι σε σχέση με άλλες χρονιές. Νιώθεις περισσότερη σιγουριά; 

«Νιώθω πολύ καλά το παιχνίδι μου, νομίζω ότι το τουρνουά στο Βερολίνο μού έδωσε πολλή εμπιστοσύνη από όλες τις απόψεις. Δεν έπρεπε να παίξω στο Ίστμπορν, γιατί είχα αρκετή κούραση, ήμουν πολύ άρρωστη στο Βερολίνο, μετά από το πρώτο ματς. Είχα κρυώσει πολύ, μάλλον από το air-condition, πονούσε το κεφάλι μου, αλλά έμπαινα μέσα έπαιζα και μετά μου έλεγε ο Τομ (Χιλ), "καλά, πώς γίνεται να έπαιξες ενώ δεν μπορούσες να κάνεις ζέσταμα;". Δεν μπορούσα να σταθώ! Και μετά στο Ίστμπορν μου βγήκε όλη η κούραση, αλλά είπα να πάω να παίξω. Δεν πειράζει, ήταν ένα ακόμα ματς στο γρασίδι». 

- Φαντάζομαι ότι έχεις άγχος εν όψει της πρεμιέρας. Θεωρείς ότι θα το ξεπεράσεις ποτέ αυτό;

«Δε νομίζω να πάψω ποτέ να έχω άγχος πριν την πρεμιέρα. Όλοι το έχουν, είναι ένα πολύ ιδιαίτερο τουρνουά, είναι ένα Grand Slam. Είναι μια αντίπαλος που δεν ξέρω, δεν την έχω δει ποτέ, δεν γνωρίζω τίποτα για εκείνη. Επειδή το παιχνίδι μου είναι σε καλή κατάσταση, νομίζω ότι θα μπορέσω να το διαχειριστώ καλά».

- Σε επηρεάζει ψυχολογικά το γεγονός ότι η διοργάνωση δεν δίνει βαθμούς;

«Όχι, απλά αλλάζει γενικά λίγο το πρόγραμμα. Το πώς θα κινηθούμε από εδώ και πέρα. Ξέρουμε ότι δεν θα υπάρχει μετακίνηση στα rankings ή στο race, οπότε θα προγραμματίσουμε αλλιώς το από εδώ και πέρα. Γιατί στο Grand Slam είναι πολλοί οι πόντοι. Δεν με επηρεάζει, εγώ το ίδιο θέλω να κερδίσω αυτό το τουρνουά, όπως ήθελα και πριν. Είναι το Wimbledon, όπως και να το κάνεις».

- Έχεις ένα απωθημένο να πας καλά σε αυτό το τουρνουά;

«Είναι ουσιαστικά το "χειρότερό" μου Grand Slam, από άποψη πορείας, Πιστεύω, όμως, ότι είμαι στην κατάσταση που μπορώ να φέρω φέτος ένα καλύτερο αποτέλεσμα και γιατί όχι να φτάσω και μακριά.

Θέλω να προχωρήσω στη διοργάνωση και νιώθω έτοιμη να το κάνω. Πλέον οι πρώτοι γύροι μού φαίνονται πιο ξεκούραστοι από ό,τι παλιά. Πριν φτάσω στο επίπεδο που είμαι τώρα, ζοριζόμουν, δεν είχα τόσα ψυχικά αποθέματα στη συνέχεια. Τώρα αισθάνομαι ότι διαχειρίζομαι καλύτερα την αρχή του τουρνουά».

- Όλοι λένε για σένα ότι το μόνο που σου λείπει αυτή τη στιγμή είναι ένας τίτλος. Θεωρείς ότι αν πάρεις έναν τίτλο ίσως "λυθείς περισσότερο"; Νιώθεις άγχος ή δεν το σκέφτεσαι;

«Η αλήθεια είναι ότι το σκεφτόμουν πολύ. Σκεφτόμουν ότι έχω φτάσει μέχρι εδώ και δεν έχω κερδίσει έναν μεγάλο τίτλο, ή παραπάνω τίτλους. Θεωρώ, όμως, ότι έχω μια πάρα πολύ σταθερή πορεία. Ο Τομ πάντα μου λέει ότι μόλις κερδίσω έναν τίτλο, θα απελευθερωθώ και θα κερδίζω τον έναν μετά τον άλλο. Έτσι θεωρεί εκείνος».

- Εσύ πώς νιώθεις;

«Κι εγώ το πιστεύω αυτό. Σίγουρα είναι κάτι που ήταν και είναι στο υποσυνείδητό μου, αλλά τώρα το δουλεύω όλο αυτό και νομίζω ότι θα τα καταφέρω. Είμαι σίγουρη ότι θα έρθει κάποιος τίτλος μεγάλος.

Έχω βρεθεί κοντά πολλές φορές. Έχω νιώσει την αποτυχία, την πίκρα του να φτάνω πολύ κοντά και ξέρω πώς θα το διαχειριστώ την επόμενη φορά».

- Σε επηρεάζει όλο αυτό όταν φτάνεις πολύ βαθιά σε ένα τουρνουά; Για παράδειγμα, στο Βερολίνο σε επηρέασε; 

«Συγκεκριμένα στο Βερολίνο όχι. Ήταν ένα πολύ καλό ματς και από τις δύο πλευρές, στάθηκα λίγο άτυχη με κάποια bounces στο τελευταίο σετ, στο τελευταίο γκέιμ. Δεν ήταν κάτι που σκεφτόμουν και με προβλημάτιζε. Στην Αγία Πετρούπολη που σέρβιρα για το ματς με την Κονταβέιτ επηρεάστηκα, αλλά από εκεί και μετά δουλεύω με ψυχολόγο και με τον Τομ, για το πώς μπορώ να αλλάξω τo mindset όταν είμαι πολύ κοντά και νομίζω ότι είμαι σε πολύ καλό δρόμο».

- Είσαι ευχαριστημένη με τον εαυτό σου φέτος;

«Είχα πολύ καλό ξεκίνημα στη σεζόν μέχρι το Indian Wells. Μετά, δεν ντρέπομαι να το πω, με επηρέασε το ότι έφτασα μέχρι το Νο.3. Δεν μπορούσα να το διαχειριστώ.

Όλα αυτά που είχα ακούσει στο παρελθόν στην Ελλάδα, ότι η Σάκκαρη ποτέ δεν θα τα καταφέρει, όποιον προπονητή και να πάρει, μπαίνουν βαθιά στο υποσυνείδητό σου και όταν νίκησα την Μπαντόσα και έφτασα στο Νο.3, επηρεάστηκα πάρα πολύ. Δυσκολεύτηκα πάρα πολύ να το διαχειριστώ, τώρα αισθάνομαι πιο έτοιμη σε όλο αυτό».

- Τι ακριβώς δεν μπορούσες να διαχειριστείς; Τις προσδοκίες;

«Την επιτυχία! Και τις προσδοκίες, ναι. Στην αρχή την επιτυχία, μου φαινόταν ψέμα όταν σκεφτόμουν ότι είχα φτάσει τόσο ψηλά. Και μετά και τις προσδοκίες. Τώρα είμαι σε πολύ καλή φάση. Το έχω χωνέψει, το έχω καταλάβει, ξέρω ότι είμαι μια από τις καλύτερες παίκτριες στον κόσμο και είμαι καλά».

- Τι έχεις τώρα στο μυαλό σου μέχρι το τέλος της σεζόν;

«Σίγουρα το WTA Finals είναι ένας μεγάλος στόχος στον οποίο θέλω να φτάσω ξανά. Πιστεύω, όμως, ότι μπορώ να φτάσω και πιο ψηλά από το Νο.3. Είναι αρκετά δύσκολο να φτάσει κανείς τη Σβιόντεκ αυτή τη στιγμή.

Τα αγόρια έχουν υπολογίσει πώς μπορεί κάποιος να τη φτάσει και είναι πάρα πολύ δύσκολο! Δεν αποκλείω, όμως, την περίπτωση να φτάσω ως το Νο.2 στο Race».

- Aπό τη στιγμή, άλλωστε, που φτάνει κάποιος ως το Νο.3, δεν γίνεται να μη σκέφτεται το Νο.1. Πες μου αν κάνω λάθος...

«Καλά, δεν το συζητώ! Εγώ δεν είμαι εντάξει με το Νο.3. Αρχικά, όπως είπα, δυσκολευόμουν να διαχειριστώ το Νο.3, δεν είχα στο μυαλό μου το Νο.1, αλλά τώρα είμαι κοντά και δεν μου φαίνεται απίθανο. Καθόλου απίθανο! Το πιστεύω με όλη μου την καρδιά και με όλη μου την ψυχή ότι μπορώ να φτάσω μέχρι το Νο.1».

- Θεωρείς ότι είναι αχτύπητη η Σβιόντεκ;

«Διαχειρίζεται πολύ καλά το ψυχολογικό κομμάτι, έχει βρε τον εαυτό της στο τενιστικό κομμάτι. Είναι ατρόμητη, νιώθω ότι δε φοβάται. Μπαίνει μέσα στο γήπεδο και απλά παίζει το παιχνίδι της.

Υπάρχουν παίκτριες που μπορούν να τη νικήσουν, να τη σταματήσουν και πιστεύω ότι είμαι μία από αυτές».