Ο Ολυμπιακός "έβγαλε" τα 12 ματς του Τσάμπιονς Λιγκ με 13 παίκτες!

Ο Κ. Νικολακόπουλος αναλύει μέσα από το blog του στο gazzetta τα παιχνίδια του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ σε σχέση με τη διαχείριση που έκανε ο Πέδρο Μαρτίνς.

Όποιος αρνείται ότι φέτος ο Ολυμπιακός έκανε ένα καλό Τσάμπιονς Λιγκ, πολύ απλά θα είναι άδικος απέναντι στον προπονητή, τους παίκτες και γενικά το σύλλογο.

Πρώτον, ο Ολυμπιακός μπήκε εμφατικά στους ομίλους της διοργάνωσης με πέντε νίκες και μία ισοπαλία (!) σε έξι πολύ σκληρά προκριματικά παιχνίδια.

Και για όσους δεν το πρόσεξαν…Η Μπασάκσεχιρ (-4 βαθμούς από την κορυφή στο πρωτάθλημα Τουρκίας) τερμάτισε πρώτη στον όμιλο της του Γιουρόπα Λιγκ με αντιπάλους Ρόμα και Γκλάντμπαχ....Η Κράσνονταρ (2η στο πρωτάθλημα Ρωσίας πίσω από τη Ζενίτ) πήρε εννιά βαθμούς σε όμιλο με Βασιλεία, Χετάφε, ενώ η Τράμπζονσπορ, από την οποία αποκλείστηκε τον Αύγουστο η ΑΕΚ, πήρε στον ίδιο όμιλο μόλις ένα πόντο κι η Σλόβαν Μπρατισλάβας, από την οποία αποκλείστηκε επίσης τον Αύγουστο ο ΠΑΟΚ, σε άλλο όμιλο, με Μπράγκα, Γουλβς, Μπεσίκτας, πήρε μόλις τέσσερις πόντους και φυσικά έμεινε κι αυτή εκτός Ευρώπης…Ακόμη κι η Βικτόρια Πλζεν είναι δεύτερη στο πρωτάθλημα Τσεχίας πίσω από την ανίκητη Σλάβια Πράγας…

Κι αν δεν σας φτάνουν αυτά, η Ελλάδα στην κατάταξη της ΟΥΕΦΑ είναι Νο 17, ενώ οι χώρες που ανήκουν οι ομάδες τις οποίες απέκλεισε ο Ολυμπιακός, είναι η Ρωσία Νο 7, η Τουρκία Νο 11 κι η Τσεχία Νο 14. Ακόμη δε κι η Σερβία (βλέπε Ερυθρός Αστέρας) είναι Νο 18, σε απόσταση αναπνοής από την Ελλάδα. Αντίθετα, η Σλοβακία (βλέπε Σλόβαν Μπρατισλάβας) είναι Νο 30.

Και δεύτερον, ο Ολυμπιακός στον όμιλο του στο Τσάμπιονς Λιγκ στάθηκε αν μη τι άλλο με περίσσια αξιοπρέπεια, έπαιξε ποδόσφαιρο του επιπέδου της διοργάνωσης κόντρα σε ένα θηρίο όπως η Μπάγερν και σε ένα αντίπαλο με ασύλληπτο μπάτζετ και φιναλίστ του θεσμού τον Ιούνιο, μπορούσε να πάρει ακόμη και τη δεύτερη θέση (αν κρατούσε το διπλό στο Λονδίνο η, αν κέρδιζε στον Πειραιά την Τότεναμ, όπως άξιζε) και τέλος πάντων κατάκτησε την τρίτη θέση με το σπαθί του, την στιγμή που έμειναν εκτός Ευρώπης κλαμπ όπως οι Ζενίτ, Γαλατασαράϊ…

Παρεμπιπτόντως, ο Ερυθρός Αστέρας, τον οποίο άφησε έξω ο Ολυμπιακός, είναι Νο 65 στο ranking της ΟΥΕΦΑ, ο δε ΠΑΟΚ είναι Νο 72 κι η ΑΕΚ Νο 92…

Τώρα, αν επιχειρήσουμε μία ανάλυση των 12 αγώνων του Ολυμπιακού στο φετινό Τσάμπιονς Λιγκ, το πρώτο που θα διαπιστώσουμε είναι ότι ο Πέδρο Μαρτίνς έβγαλε όλη τη διοργάνωση με μόνο 13 παίκτες, σε επίπεδο αρχικής ενδεκάδας! Είχε ένα πολύ κλειστό γκρουπ και με αυτό έπαιζε! Πάντα γκολκίπερ ο Σα, πάντα ακραία μπακ οι Ομάρ, Τσιμίκας, πάντα στόπερ οι Σεμέδο, Μεριά, πάντα κεντρικά χαφ οι Γκιγιέρμε, Μπουχαλάκης, εφτά ματς ο Βαλμπουενά και πέντε ο Καμαρά στη θέση του τρίτου χαφ, πάντα εξτρέμ οι Ποντένσε, Μασούρας και σέντερ φορ οκτώ ματς ο Γκερέρο και πέντε ο Ελ Αραμπί.

Ουσιαστικά στα έξι προκριματικά έπαιξαν οι ίδιοι 11 παίκτες (απλά είχε μία συμμετοχή ο Ελ Αραμπί στο τελευταίο ματς), στην δε φάση των ομίλων έπαιξαν οι ίδιοι δέκα παίκτες, με τους Γκερέρο κι Ελ Αραμπί να μοιράζονται τα έξι παιχνίδια (από τρία). Από εκεί και πέρα, ο Βαλμπουενά έπαιξε μόνο στο πρώτο ματς με την Τότεναμ, οι Τοροσίδης, Μπενζιά, Λοβέρα έπαιξαν μόνο στο ματς στο Βελιγράδι κι ο Ραντζέλοβιτς μόνο στο ματς στο Μόναχο.

Φυσικά, για να δούμε αυτό το…εντυπωσιακό, 13 παίκτες να βγάζουν τα 12 παιχνίδια προκριματικών κι ομίλων η, αλλιώς, 12 παίκτες να βγάζουν τα έξι ματς των ομίλων, υπήρξαν και συγκυρίες. Π.χ. στη φάση των ομίλων ο Βαλμπουενά ουσιαστικά λόγω τραυματισμών απλά μπήκε δύο φορές αλλαγή κι έμεινε και μία φορά στον πάγκο κι ο Σισέ δεν ήταν διαθέσιμος σε κανένα από τα έξι παιχνίδια (αλλά και στα προκριματικά που ήταν, ποτέ δεν έπαιξε).

Μπορεί, όμως, εύκολα ο καθένας να αντιληφθεί, από την χρησιμοποίηση των Τοροσίδη, Λοβέρα, Ραντζέλοβιτς, Μπενζιά από μόλις μία φορά τον καθένα (πάντα μιλάμε για επίπεδο αρχικής ενδεκάδας) και των Αβραάμ, Γκασπάρ σε κανένα παιχνίδι, ότι ο Μαρτίνς επένδυσε στη χημεία της «μίας ενδεκάδας». Μέσα από 13 παίκτες έφτιαχνε πάντα την ενδεκάδα, ποντάροντας στη συνοχή της. Ούτε είναι τυχαίο ότι από τις μεταγραφές είχε μέσα στους «13» μόνο τους Σεμέδο, Βαλμπουενά, Ελ Αραμπί-κι από αυτούς απολύτως βασικός ήταν μόνο ο Σεμέδο. Οι υπόλοιποι δέκα ήταν του περσινού ρόστερ! Γενικά ο Μαρτίνς δικαιώθηκε από αυτή την επιλογή του στο Τσάμπιονς Λιγκ, με εξαίρεση φυσικά την περίπτωση του Μεριά. Άλλωστε, μία φορά έκανε ροτέϊσον τριών παικτών και έχασε 1-3 στο Βελιγράδι…

Η παράπλευρη απώλεια είναι ότι αυτοί οι 13 παίκτες φορτώθηκαν πολλά απαιτητικά παιχνίδια Τσάμπιονς Λιγκ και η ενέργεια που έβγαλαν στο πρωτάθλημα ήταν κατώτερη της απαιτούμενης. Ατυχώς, ωστόσο, στο πρωτάθλημα ο προπονητής πήρε πράγματα ουσιαστικά μόνο από δύο παίκτες εκτός του γκρουπ των 13 βασικών του Τσάμπιονς Λιγκ. Πήρε έξι πραγματικά καλά παιχνίδια από τον Αβραάμ και άλλα πέντε-έξι καλά από τον Σουντανί (με πέντε γκολ και μία πολύτιμη ασίστ). Άντε και δύο από τον Κούτρη.

Αν και δεν είμαι καθόλου βέβαιος ως προς το ότι ο Μαρτίνς δεν πήρε πράγματα από τους άλλους παίκτες η, οι άλλοι παίκτες δεν έδωσαν...