ΘΥΡΑ 9 για Τσε: "Αστείρευτη πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων για τους δικούς μας αγώνες"

ΘΥΡΑ 9 για Τσε: "Αστείρευτη πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων για τους δικούς μας αγώνες"

Ανάρτηση από την Θύρα 9 με αφορμή την επέτειο θανάτου του Τσε Γκεβάρα...

52 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την δολοφονία του επαναστάτη κομμουνιστή Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, στα βουνά της Βολιβίας όπου διεξήγαγε αντάρτικο αγώνα.

Ο Τσε γεννήθηκε το 1928 στην Αργεντινή όπου μεγάλωσε και σπούδασε Ιατρική. Διαμέσου των σπουδών αλλά και αμέσως μετά, πραγματοποίησε δύο μεγάλα ταξίδια στην Λατινική Αμερική, τα περίφημα «Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας», τα οποία για τον ίδιο ήταν μια αποκαλυπτική περιπλάνηση που συνέβαλε καταλυτικά στην πολιτικοποίηση του, αφού αντίκρισε από κοντά την εξαθλίωση των λαών από τα ιμπεριαλιστικά και καπιταλιστικά δεσμά.

Το 1954 κατέληξε στη Γουατεμάλα, όπου έγινε πραξικόπημα για την ανατροπή της προοδευτικής κυβέρνησης. Ήδη είχε μελετήσει το μαρξισμό και είχε ασπαστεί την απελευθερωτική κοσμοθεωρία του. Συμμετέχει στην ένοπλη πολιτοφυλακή της κομμουνιστικής νεολαίας, που επιχειρεί να αντισταθεί στους μισθοφόρους εισβολείς. Καταζητούμενος από την αστυνομία του νέου καθεστώτος, ζητά άσυλο στην πρεσβεία της Αργεντινής και φεύγει στο Μεξικό. Η CIA ανοίγει ατομικό φάκελό του.

Στο Μεξικό ένα χρόνο αργότερα γνωρίζει τον εξόριστο Φιντέλ Κάστρο και τους συντρόφους του. Μαζί σχεδίασαν και ξεκίνησαν τον ανταρτοπόλεμο για την απαλλαγή της Κούβας από την δικτατορία του Μπατίστα. Τότε ήταν οργανωμένοι στο "Κίνημα της 26ης Ιουλίου" (Μ26J). Παρόλο που η πρώτη απόβαση των 82 αρχικά ανταρτών στο νησί έγινε με μεγάλες απώλειες και ο Τσε τραυματίστηκε, στην συνέχεια κέρδιζαν συνεχώς έδαφος και κατάφεραν να μπουν θριαμβευτές στην Αβάνα την πρωτοχρονιά του 1959.

Στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας κάτω από μια επαναστατική κυβέρνηση, ο Τσε έπαιξε αποφασιστικό ρόλο, ώστε να γίνει ξεκάθαρος ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας της. Ως υπουργός βιομηχανίας καταργεί τα οποιαδήποτε προνόμια θα μπορούσαν να αποκτήσουν κομματικά και κρατικά στελέχη και ο ίδιος παίρνει μισθό ίσα με ένα απλό εργαζόμενο.

Αρχίζει περιοδείες στις σοσιαλιστικές χώρες και όχι μόνο ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης. Σε μια ιστορική ομιλία του στον ΟΗΕ στις 11 Δεκεμβρίου 1964, έκανε αναφορά και στην Κύπρο, με αφορμή τους βομβαρδισμούς της τουρκικής αεροπορίας στην περιοχή της Τηλλυρίας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι: Η ειρηνική συμβίωση μεταξύ των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο, δοκιμάζεται κατά βάναυσο τρόπο εξαιτίας των πιέσεων που ασκούν η τουρκική κυβέρνηση και το ΝΑΤΟ...

Την επόμενη χρονιά παραιτείται από τα επίσημα αξιώματα και αναχωρεί μυστικά στο Κονγκό αφού είχε αποφασίσει να αφοσιωθεί στον αγώνα για έμπρακτη υποστήριξη των ένοπλων επαναστατικών κινημάτων. Φεύγει απογοητευμένος από την ήττα και τα λάθη της ηγεσίας, όμως συνεχίζει απτόητος τον αγώνα. Γράφει ένα σημαντικό κείμενο όπου με την φράση να δημιουργήσουμε δύο, τρία… πολυάριθμα Βιετνάμ, δίνει το σύνθημα για την προοπτική του ανταρτοπόλεμου σε όλη την Λατινική Αμερική.

Επιλέγει την Βολιβία ως την εστία που θα αποτελέσει εφαλτήριο γι αυτό τον αγώνα. Εκεί η ηγεσία του ΚΚ Βολιβίας αρνείται να τον βοηθήσει, αφού είχε συμβιβαστεί στην λεγόμενη ειρηνική συνύπαρξη με τον ιμπεριαλισμό. Το αποτέλεσμα ήταν η καταγγελία του αντάρτικου από το ΚΚΒ και η διαγραφή των μελών του κόμματος και της νεολαίας του που ακολούθησαν τον Τσε.

Ο ίδιος στις 8 Σεπτέμβρη 1967, ένα μήνα πριν τη δολοφονία του, σημειώνει στο ημερολόγιό του: «Μια εφημερίδα της Βουδαπέστης κριτικάρει τον Τσε Γκεβάρα, σαν μορφή ανεύθυνη. Χαιρετίζει τη μαρξιστική στάση του κόμματος της Χιλής, που παίρνει πρακτικά μέτρα εναντίον της δράσης αυτής...
Πόσο θα ποθούσα να νικήσω, μόνο και μόνο για να ξεμασκαρέψω τους δειλούς και τους λακέδες κάθε χρώματος και να τους τρίψω στο μουσούδι τις ρυπαρότητες τους...
Εννοεί φυσικά όσες κομματικές ηγεσίες τον κατηγορούσαν ως τυχοδιώκτη στις εφημερίδες και ραδιόφωνα των σοσιαλιστικών χωρών. Αυτή ήταν η «αλληλεγγύη» τους προς έναν επαναστάτη που έδινε αγώνα ζωής και θανάτου!

Τελικά περικυκλωμένος και με περιορισμένες δυνάμεις, πιάστηκε αιχμάλωτος και εκτελέστηκε στις 9 Οκτωβρίου 1967. Ο ίδιος είχε δώσει ξεκάθαρο μήνυμα:
"Τι σημασία έχει αν μας βρει ο θάνατος; Σημασία έχει ότι η κραυγή μας θα ακουστεί και ένα άλλο χέρι θα βρεθεί για να πάρει το όπλο μας, και άλλοι άνθρωποι θα ξεσηκωθούν για να πιάσουν το τραγούδι, για να ακουστεί η καινούργια κραυγή της επανάστασης και της νίκης".

H ζωή και η δράση του, το πολυσήμαντο θεωρητικό έργο του μαζί με την ανυποχώρητη επαναστατική ένοπλη πάλη που έδωσε μέχρι τέλους, αποτελούν για μας αστείρευτη πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων για τους δικούς μας αγώνες. Κι όπως είχε πει ο Φιντέλ: Aν με ρωτούν πώς θέλουμε να μεγαλώσουν τα παιδιά μας, θα έλεγα πως θέλουμε να γίνουν σαν τον Τσε!