Η ιστορία φτώχειας του Βιδάλ

Ένα από τα "καυτά" ονόματα του Κόπα Αμέρικα είναι ο Αρτούρο Βιδάλ.

Μετά τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ ο Χιλιανός μέσος θα αγωνιστεί σε ακόμα έναν τελικό, ευελπιστώντας ότι αυτή τη φορά θα κατακτήσει τον τίτλο.

Τα πράγματα, ωστόσο, δεν ήταν τόσο ρόδινα για τον άσο της Γιουβέντους.

Γεννημένος στο San Joaquin, μία περιοχή του Σαντιαγκό, όπου ζούσαν μέλη της εργατικής τάξης, είχε δύσκολα παιδικά χρόνια κι έζησε κάτω από το όριο της φτώχειας.

Με πέντε ακόμα μέλη της οικογένειας να ζουν στο σπίτι και τον πατέρα του να είναι αλκοολικός πέρασε αρκετά...

Σε ηλικία εννιά χρονών έπαιρνε το ποδήλατό του κι έκανε διαδρομή έξι χιλιομέτρων μέχρι να βρεθεί σε στάβλους με άλογα για να τα ταίσει, αφού αυτή ήταν και η δουλειά του.

Στα 15 του, υποσχέθηκε στη μητέρα του ότι θα την κάνει "βασίλισσα" και δεν θα χρειαστεί να συνεχίσει να δουλεύει ως καθαρίστρια, κάτι που το έκανε πραγματικότητα, αγοράζοντάς κι ένα καινούργιο σπίτι.

Όνειρό του ήταν να γίνει αναβάτης αλόγων, ωστόσο δεν το βοηθούσε το κορμί του, αφού τα πόδια του ήταν πολύ μακριά.

Τότε, ήταν που τον είδε και το αφεντικό του, Enrique Carreno, που του τόνισε πως δεν είναι για αυτόν αυτό το επάγγελμα, αλλά έχει μέλλον στο ποδόσφαιρο.

Έτσι, ανακάλυψαν το ταλέντο του στο ποδόσφαιρο και μέσω της Κόλο Κόλο -στην οποία ξεκίνησε να παίζει από τα 12 του- να πάρει μεταγραφή στην Μπάγερ Λεβερκούζεν το 2007, από την οποία βρέθηκε στη Γιουβέντους τέσσερα χρόνια αργότερα.

** Ανάμεσα στα πολλά τατουάζ του, έχει άλογα αλλά και το πρόσωπο της μητέρας του.