Συνέντευξη: "Το νέο συμβόλαιο, η αρχηγία, η άνοδος και (δις) η ΑΕΛ"!

Τις προηγούμενες ημέρες, η Ένωση ανακοίνωσε την επέκταση της συνεργασίας με τον Λοΐζο Κοσμά. Με αυτό τον τρόπο οι «βυσσινί» επιβράβευσαν την σταθερή άνοδο του νεαρού άσου, ο οποίος βάζει… πλώρη για να αποτελέσει τον επόμενο αρχηγό της Παραλιμνίτικης ομάδας. Στην συνέντευξη που παραχώρησε στην ιστοσελίδα μας www.kerkida.net, ο Λοΐζος αναφέρεται σε όλους και σε όλα…

Πώς προέκυψε η ανανέωση; Ήταν κάτι που το συζητούσατε αρκετό καιρό;

«Εδώ και 1-2 μήνες το συζητούσαμε, ήθελαν και οι δύο πλευρές να έρθει συμφωνία. Γι’ αυτό και ολοκληρώθηκε από τώρα. Το Καλοκαίρι έληγε το συμβόλαιό μου και υπέγραψα για ακόμα τέσσερα χρόνια».

Πέραν από ποδοσφαιριστής, είσαι και φοιτητής. Πώς τα συνδυάζεις;

«Με δυσκολεύει κάπως, επειδή σπουδάζω Λευκωσία. Σπουδάζω μαθηματικός και είμαι στο δεύτερο έτος. Τα περισσότερα μαθήματα τα παίρνω και τα διαβάζω σπίτι. Προσπαθώ όσο γίνεται να τα διαχωρίζω και να κρατώ τις ισορροπίες. Εδώ και τέσσερα χρόνια είμαστε κάθε εβδομάδα στην πίεση. Το ότι δεν είμαι μέσα στην τάξη, με δυσκολεύει αρκετά στο διάβασμα, διαβάζω ηλεκτρονικά. Δεν με προβληματίζει όμως είμαι αποφασισμένος να το τελειώσω».

Σκέφτηκε ποτέ να τα παρατήσεις;

«Η αλήθεια έφτασα αρκετές φορές στο τσακ να τα παρατήσω αλλά αντιστάθηκα. Τα μαθηματικά εννοώ, το ποδόσφαιρο σε καμία περίπτωση».

Η ομάδα είναι εντός στόχων αλλά δεν έχει την παρουσία που θεωρητικά έπρεπε να έχει. Γιατί;

«Ίσως σε κάποια παιχνίδια δεχόμαστε εύκολα γκολ, αυτό φαίνεται από τους αριθμούς άλλωστε. Δεν είναι θέμα άμυνας βέβαια, είναι δουλειά όλης της ομάδας, η άμυνα ξεκινά από τους επιθετικούς. Δεν είμαστε όσο σκληροί πρέπει, για να δίνουμε το 100% σαν σύνολο. Επίσης δεν έχουμε αποτελεσματικότητα μπροστά, δεν σκοράρουμε εύκολα. Μόλις πετύχουμε ένα γκολ, νιώθουμε την ανάγκη να το προστατεύσουμε και δεν καθαρίζουμε τα παιχνίδια».

Δεν είναι θέμα ποιότητας δηλαδή;

«Όχι, βλέπω τους παίκτες στις προπονήσεις, έχουμε πολύ ποιοτικούς παίκτες. Ειδικά όταν βλέπω και τις άλλες ομάδες, τώρα που παίξαμε με όλες, δεν βλέπω ιδιαίτερες διαφορές».

Αν έπρεπε να βελτιώσεις ένα στοιχείο στην ομάδα για να πάει καλύτερα στο δεύτερο μισό ποιο θα ήταν;

«Μέσα στο γήπεδο να είμαστε ένα. Να είμαστε ένα σύνολο, ο ένας να παίζει για τον άλλον και μέσα απ’ αυτό θα βελτιωθεί η ανασταλτική μας λειτουργία και θα έρθουν περισσότερα γκολ».

Τι διαφορά βλέπεις στο επίπεδο του πρωταθλήματος σε σχέση με δύο χρόνια πριν, όταν έπαιξε ξανά στην Β’ Κατηγορία με την ΕΝΠ;

«Το επίπεδο είναι το ίδιο, δεν βλέπω μεγάλες διαφορές. Κάθε παιχνίδι κρίνεται στις λεπτομέρειες. Η ομάδα μας πριν από δύο χρόνια μπορούσε να καθαρίσει πιο εύκολα τα παιχνίδια, μετά τις πρώτες 6-7 αγωνιστικές που δυσκολευόμασταν. Είχαμε ένα Μπούντιμιρ και ένα Βαττή που έκαναν την διαφορά.»

Οι διαφορές της φετινής με την προ διετίας Ένωση;

«Ποιοτικά δεν υστερούμε, βλέποντας ένα προς έναν τους παίκτες ατομικά. Υστερούμε ως προς το σύνολο, δεν είμαστε ακόμα όσο ομάδα πρέπει να είμαστε».

Ανοίγεις το κινητό και βλέπεις την βαθμολογία. Σε φοβίζει το ενδεχόμενο της μη ανόδου;

«Σίγουρα έχουμε πίεση, νιώθω άσχημα επειδή ξέρω ότι δεν αξίζει σαν όνομα αυτής της ομάδας να είναι εκεί. Ξεκινήσαμε με στόχο το πρωτάθλημα., πλέον έχουμε στόχο την άνοδο και είμαστε στην 4η θέση. Δεν με ευχαριστεί αυτό, θέλω να πρωταγωνιστούμε. Είδαμε όλες τις ομάδες, δεν είδα κάτι ιδιαίτερο σε κάποια ομάδα. Είμαι βέβαιος ότι μπορούμε να χτυπήσουμε όλες τις ομάδες και είμαι αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρουμε».

Είναι ευλογία ή κατάρα για έναν παίκτη να παίζει πολλές θέσεις;

«Παλιότερα έπαιζα και δεξί μπακ και αριστερό μπακ και αμυντικό χαφ. Δεν με βοηθούσε αυτό, είναι προτιμότερο να είσαι σταθερός σε μια θέση, να μάθεις τις κινήσεις και να βελτιωθείς. Δεν το διαγράφουμε πλήρως, όταν ένας παίκτης παίζει πολλές θέσεις, μπορεί να τον προτιμήσει ένας προπονητής. Προσωπικά πάντα προτιμούσα να παίζω στο κέντρο και μου αρέσει που καθιερώθηκα εκεί».

Φέτος βλέπουμε μια ιδιαίτερα νεανική ομάδα με πολλούς παίκτες κάτω από 22-23 χρονών. Μπορεί μια νεανική ομάδα να πετύχει τους στόχους της;

«Στο τελευταίο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, από την μέση και μπροστά ήμασταν πέντε νεαροί. Εγώ, ο Κουμής, ο Κατσιατής, ο Ιωσηφίδης και ο Κωνσταντίνου. Παιδιά που ήμασταν μαζί στις μικρές Εθνικές. Σίγουρα έχουμε απειρία αλλά έχουμε ενθουσιασμό. Χρειαζόμαστε και εμπειρία όμως για να πετύχουμε, φάνηκε και με την είσοδο του Πράκερ στο παιχνίδι».

Μπορεί να είσαι μικρός ηλικιακά, αλλά με τόσα χρόνια στην ομάδα αλλά και σαν Παραλιμνίτης που είσαι, νιώθεις την ανάγκη και την υποχρέωση να εντάσσεις τους νέους παίκτες στην ομάδα και να τους εξηγείς ποια είναι τα δεδομένα; Ότι ναι μεν παίζει στην Β’ Κατηγορία αλλά είναι μια ιστορική και διαχρονική ομάδα Α’ Κατηγορίας;

«Ειδικά εμείς που ζήσαμε καταστάσεις και θυμόμαστε τις καλές χρονιές, τις νικούμε έντονα. Είναι κάτι που θέλω να το περνώ στους νέους παίκτες. Βοηθά πολύ και το συμβούλιο, έρχεται συχνά στο γήπεδο και φροντίζει να τους ενημερώνει για τα δεδομένα και την ιστορία της ομάδας. Μέσα από τα χρόνια νιώθω την ευθύνη να το κάνω, ίσως και επειδή δεν έχουμε πολλούς μεγάλους σε ηλικιακά όπως ήταν παλιά ο Γούμενος».

Φέτος φόρεσες για πρώτη φορά και το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Πώς ένιωσες; Βλέπεις τον εαυτό σου σαν μελλοντικό πρώτο αρχηγό της ΕΝΠ;

«Δεν είναι αυτό το σημαντικό για μένα αυτή την εποχή. Σίγουρα είναι κάτι που θα το θυμάμαι για πάντα. Πρώτα θέλω να δίνω τον καλύτερο μου αυτό σε κάθε παιχνίδι, με σκληρό δουλειά, κάτω το κεφάλι και χωρίς να πετώ στα σύννεφα και αν έρθει κάτι καλύτερο μελλοντικά, θα χαρώ. Γι’ αυτό και επέλεξα να παραμείνω για άλλα τέσσερα χρόνια στην ομάδα».

Αν θα έπρεπε να ευχαριστήσεις μόνο έναν που σε βοήθησε στην καριέρα σου, ποιος θα ήταν;

«Θυμάμαι πολύ έντονα το πόσο με βοήθησε ο Δήμος Γούμενος. Με στήριζε, είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος. Σε κάθε δυσκολία στην προπόνηση μου μιλούσε και με καθοδηγούσε. Ακόμα και βλέποντας τον πόσο σκληρά δούλευε, ήθελα να προσπαθήσω περισσότερο. Είναι αυτό το ιδανικό πρότυπο αρχηγού για μένα».

Θυμάσαι κάποιο παράδειγμα να μας δώσεις;

«Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα παιχνίδι στην Πάφο, στο ντεμπούτο μου. Ήμουν 17 χρονών, έπαιξα για δέκα λεπτά και κερδίσαμε. Μπαίνοντας στην φυσούνα, σταμάτησαν τον Δήμο για δηλώσεις και τους λέει “τι θα με κάνετε εμένα, πάρτε απ’ τον μικρό” και με έστειλε εμένα εκεί για να μιλήσω».

Πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στον δρόμο που ακολούθησες ο πατέρας σου που είναι παλαίμαχος ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής;

«Από μικρός θυμάμαι, σε ηλικία έξι ετών μου έβαζε ασκήσεις στο σπίτι και η μητέρα μου φώναζε. Πάντα με είχε στον σωστό δρόμο, αυτόν της δουλειάς και με επηρέασε θετικά. Νιώθω τυχερός που τον έχω, νιώθω ότι του χρωστώ πολλά».

Μπορείς να φανταστείς κάποτε τον πατέρα σου και προπονητή σου;

«Είχαμε αυτή την συζήτηση πρόσφατα. Νομίζω δεν είναι η κατάλληλη περίοδος. Πρώτα θέλω να καθιερωθώ περισσότερο και να είμαι έτοιμος ποδοσφαιριστής. Πριν από δύο χρόνια θα ήταν πολύ δύσκολο να το διαχειριστώ».

Αγαπημένη θέση: Αμυντικό χαφ.

Παίκτης πρότυπο μεγαλώνοντας: Κακά

Παίκτης πρότυπο σήμερα: Μάρκο Βεράτι.

Καλύτερη σου εμφάνιση : Το περσινό εκτός έδρας παιχνίδι με την ΑΕΛ.

Πιο χαρούμενη στιγμή στην καριέρα σου: Η κατάκτηση του πρωταθλήματος με την ΕΝΠ στην Β’ Κατηγορία.

Χειρότερη στιγμή στην καριέρα σου: Με την ΑΕΛ την πρώτη χρονιά που υποβιβαστήκαμε. Χάναμε στο 20’ με 3-0, ήταν απίστευτη η πίεση που είχαμε.

Ποδοσφαιρικό όνειρο όταν ήσουν παιδί: Να παίξω στην Μπαρτσελόνα.

Ποδοσφαιρικό όνειρο σήμερα: Η καθιέρωση και η διάκριση με την ΕΝΠ.

Μέσι ή Ρονάλντο: Μέσι.

Αγαπημένος συμπαίκτης: Αντώνης Κουμής.

Αγαπημένη ομάδα στο εξωτερικό: Λίβερπουλ.

Καλύτερός ξένος που συνεργάστηκες: Σιμόν Βούκσεβιτς.